Wandelen met God is niet makkelijk, maar wel noodzakelijk.

Veel mensen denken dat als je eenmaal kiest om God te volgen, alles vanzelf goed zal gaan. Alsof het een weg is vol bloemen, zonneschijn en vredige wandelingen. Maar laten we eerlijk zijn: wandelen met God is niet makkelijk. Sterker nog, het is het moeilijkste pad dat je ooit zult bewandelen. Niet omdat God hard is, maar omdat ons vlees, onze verlangens en deze wereld in strijd zijn met Zijn wil.

Zelfverloochening: Een levensstijl, geen momentopname

Stel je voor dat iemand je vertelt dat je de rest van je leven in zelfverloochening moet leven. Dat je niets kunt doen wat jouw vlees gelukkig maakt, als dat wat jij wil God verdrietig maakt. Dat betekent dat jouw vreugde, vrede en voldoening voortaan moeten komen uit dingen die God ook vreugde geven.

“Toen zeiden Jezus tot zijn discipelen: Zo iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelf, en neme zijn kruis op, en volge Mij.” Mattheüs 16:24

Je kunt geen vrede zoeken in zonden, geen geluk vinden in wat God haat. Wat God haat, moeten wij leren haten. Wat Hem bedroeft, moet ons ook raken. Dat is geen gemakkelijke opdracht, maar het is wel de enige weg naar redding.

Veelgemaakte excuses om weg te lopen van het pad van God

“Het is te streng, te zwaar.”

Ja, het is streng. Ja, het is zwaar. Maar wat had je verwacht? Zelfs het leger kent een bootcamp. En daar maken ze geen uitzondering, zelfs niet voor mensen met een andere achtergrond of geaardheid. Zo is het ook bij God. Er is geen aparte route voor wie "een uitzondering" denkt te zijn.

“Gaat in door de enge poort; want wijd is de poort, en breed is de weg die tot het verderf leidt, en velen zijn er die door dezelve ingaan.” Mattheüs 7:13

“Ik wil ook gewoon genieten van het leven.”

Natuurlijk wil je genieten, maar op wiens voorwaarden? God zegt niet dat je niet gelukkig mag zijn, maar dat je geluk moet komen uit rechtvaardigheid.

“Maar zoekt eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u toegeworpen worden.” Mattheüs 6:33

Illustratie: Geestelijk geïnstitutionaliseerd

Wanneer iemand jarenlang in de gevangenis zit, raakt hij zo gewend aan die omgeving dat hij zich buiten de muren verloren voelt. Soms keren mensen zelfs bewust terug naar de gevangenis, omdat vrijheid aanvoelt als gevangenschap. Zo hoort het ook te zijn met het Woord van God: je moet er zo in opgesloten zijn dat de wereld vreemd voelt.

“Ik, Paulus, de gevangene van Christus Jezus...” Efeze 3:1

“Uw woord heb ik in mijn hart geborgen, opdat ik tegen U niet zondige.” Psalm 119:11

De terugval: Het moment waarop velen struikelen

Veel mensen laten zich dopen in de naam van Jezus Christus, ontvangen de Heilige Geest, en daarna... gebeurt er niets meer. Geen groei, geen volharding. Ze blijven een tijdje in de gemeente, leren twee liederen, springen mee met de lofprijzing, maar verdwijnen uiteindelijk terug de wereld in.

Dan zie je ze weer in clubs, bars, op plekken waar ze eigenlijk niet horen. En het Woord achtervolgt hen. Ze proberen het te negeren, te verdoven met drank, drugs, seks of geld, maar Gods stem blijft klinken.

“Wat doet gij hier, Elia?” 1 Koningen 19:9

“Want de ogen des HEEREN zijn overal, houdende wacht op de bozen en de goeden.” Spreuken 15:3

God is getrouwd met de afvallige

Zelfs als je bent afgeweken, laat God je niet zomaar los. Zijn liefde blijft roepen. Dat benauwde gevoel dat je krijgt in de club, dat knagende schuldgevoel tijdens het drinken, die paniek bij het aanbrengen van make-up of het zetten van een tattoo, dat is God die je hart aanspreekt.

“Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop...” Openbaring 3:20

“Ik ben met u getrouwd, gij afkerige kinderen...” Jeremia 3:14

De kracht van het Woord komt altijd terug

Je probeert het te vergeten. Je denkt: “Ik ga gewoon lekker leven.” Maar op het moment dat je een sigaret opsteekt, klinkt ineens:

“Reinigt uzelf van alle besmetting des vlezes...” 2 Korinthe 7:1

Je danst in de club en een vreemdeling zegt ineens: “Wat doe jij hier? Jij past hier niet.” Dat is geen toeval. Dat is God die je aanspreekt, zelfs via een zondaar.

Het gevecht van het geloof

Als je ooit gered bent, is de strijd om dat vast te houden een dagelijkse strijd. Je moet vasten, bidden, jezelf beheersen, verleidingen weerstaan, je vlees kruisigen.

“Strijdt de goede strijd des geloofs, grijpt het eeuwige leven...” 1 Timotheüs 6:12

“Wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden.” Mattheüs 24:13

Net als een vrouw haar tas vasthoudt wanneer iemand hem probeert te stelen, zo moeten wij ons geloof vasthouden als iets dat ons leven waard is. Want dat is het ook.

Echte bekering vereist volharding

Als je eenmaal het ware evangelie hebt gehoord, als je bent gedoopt in de naam van Jezus Christus en vervuld bent met de Heilige Geest, dan ben je binnen in het lichaam van Christus. Maar daar blijven vereist discipline, overgave en gehoorzaamheid.

“Indien wij met Hem lijden, zullen wij ook met Hem verheerlijkt worden.” Romeinen 8:17

“Weest heilig, want Ik ben heilig.” 1 Petrus 1:16

Tot slot: Hou vast aan het eeuwige leven

Iedereen zal een eeuwig leven hebben. De vraag is: waar? Met God of gescheiden van Hem? Daarom is het noodzakelijk dat je niet alleen binnenkomt, maar ook blijft, groeit, en volhardt.

“Gij dan, geliefden, wetende dit tevoren, wacht u dat gij niet door de verleiding der gruwelijke mensen mede weggeleid wordt, en uitvalt uit uw vastigheid.” 2 Petrus 3:17

Wandelen met God is zwaar, ja. Maar het is ook het enige pad dat leidt naar ware vrede, echte vreugde en uiteindelijk: het eeuwige leven met onze Schepper. Laat de Waarheid van God niet los, blijf vasthouden, ook als alles in jou zegt dat je op moet geven. God is getrouw en Hij laat Zijn volk niet los.