De Kracht en Betekenis van het Spreken in Tongen. Wat Zegt de Schrift?

In veel kerken vandaag wordt gesproken in tongen. De een ervaart het als een diepe geestelijke ervaring, de ander begrijpt het niet of staat er sceptisch tegenover. Maar als we écht willen begrijpen wat het spreken in tongen inhoudt, dan kunnen we het beste naar de bron gaan: de Bijbel zelf. Wat zegt het Woord over deze gave van de Geest? Wanneer is het authentiek? En hoe moeten we ermee omgaan?

Laten we, in alle eenvoud, onderzoeken wat er werkelijk geschreven staat. Niet om te veroordelen, maar om te verhelderen.

Wat is het spreken in tongen?

De Bijbel beschrijft tongentaal als iets bovennatuurlijks, dat ontstaat wanneer iemand wordt vervuld met de Heilige Geest. In Handelingen 2 lezen we over de uitstorting van de Geest op de dag van Pinksteren:

“En zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en begonnen te spreken in andere talen, zoals de Geest hun gaf uit te spreken.” Handelingen 2:4

Het is belangrijk om te zien dat niet zijzelf bedachten wat ze zeiden. Ze spraken zoals de Geest hun gaf uit te spreken. De bron van deze uiting is dus niet het eigen denken, maar Gods Geest.

Wat gebeurt er als iemand in tongen spreekt?

De apostel Paulus legt uit:

“Want wie in een andere tong spreekt, spreekt niet tot mensen, maar tot God; want niemand verstaat het, maar in de Geest spreekt hij geheimen.” 1 Korinthiërs 14:2

Spreken in tongen is in eerste instantie geen communicatie met mensen, maar een gebed of lofprijzing gericht aan God. Er wordt iets gezegd wat niet in het menselijk verstand ontstaat, maar in de geestelijke dimensie. Dat maakt het ook een mysterie, iets wat niet zomaar begrepen wordt door anderen, tenzij het wordt uitgelegd.

Maar wat als er geen uitleg is?

Dat is een belangrijk punt. De Bijbel geeft richtlijnen wanneer er in tongen gesproken wordt in een samenkomst:

“Als iemand in een andere tong spreekt, laat het dan door twee of hoogstens drie personen zijn, ieder op zijn beurt, en laat iemand het uitleggen. Maar als er geen uitlegger is, laat hij dan zwijgen in de gemeente; laat hij tot zichzelf spreken en tot God.” 1 Korinthiërs 14:27-28

We zien hier dat tongentaal zonder uitleg geen boodschap voor de gemeente is, maar een gebed tot God. Zonder uitleg moet het stil zijn, want anders kan het tot verwarring leiden, of tot leeg religieus geluid.

Toch betekent dat niet dat het daarom fout is. Integendeel: als de spreker tot zichzelf en tot God spreekt, blijft het waardevol, zolang het in orde en vrede gebeurt. Zoals Paulus zegt:

“Laat alle dingen op een gepaste manier en in goede orde gebeuren.” 1 Korinthiërs 14:40

Hoe weet je of tongentaal echt is?

Sommige mensen spreken in tongen alleen als hun voorganger erbij is. Of ze wachten tot er muziek speelt, of tot er een sfeer ontstaat. Maar de Geest van God werkt niet op bevel van mensen. Hij is soeverein. Hij blaast waar Hij wil (Johannes 3:8).

Als iemand alleen spreekt omdat anderen kijken, dan zou het kunnen dat de oorsprong niet geestelijk is, maar sociaal. Paulus schreef ook:

“De geesten van de profeten zijn aan de profeten zelf onderworpen. Want God is geen God van wanorde, maar van vrede.” 1 Korinthiërs 14:32-33

De Geest is niet in te zetten als show. Hij werkt in orde, in zuiverheid, en tot eer van God.

Wat als iemand zegt dat het "raar" klinkt?

Sommigen vinden tongentaal vreemd of ongemakkelijk, juist omdat het onbekend is. Maar Paulus legt uit:

“Als ik in een tong bid, bidt mijn geest, maar mijn verstand blijft onvruchtbaar.” 1 Korinthiërs 14:14

Het is dus normaal dat het voor het verstand niet logisch klinkt. Het gaat juist buiten het verstand om, vanuit de geest. Een voorbeeld uit de Bijbel is toen Jezus aan het kruis riep: “Eli, Eli, lama sabachtani”, de omstanders begrepen het niet en dachten dat Hij Elia riep (Mattheüs 27:46-47). Zonder uitleg blijft het een mysterie.

Wat is dan de waarde van tongentaal?

Paulus zegt:

“Wie in een tong spreekt, bouwt zichzelf op.” 1 Korinthiërs 14:4

En dat is prachtig. De tongentaal dient dus ook tot opbouw van de spreker zelf. Het is een moment van geestelijke verbinding met God, waarbij je geest wordt opgebouwd in geloof, zonder dat je zelf alles begrijpt.

Maar in de gemeente is uitleg belangrijk, zodat iedereen wordt opgebouwd. Daarom zegt Paulus ook:

“Ik wilde wel dat u allen in tongen sprak, maar nog liever dat u zou profeteren.” 1 Korinthiërs 14:5

Hij zegt hiermee niet dat tongentaal niet goed is, integendeel, maar hij benadrukt dat het profeteren de gemeente meer dient, omdat het begrijpelijk is.

En als iemand zegt “de Geest overtuigt mij niet”?

Soms horen we: “Als het niet goed zou zijn, zou de Heilige Geest het me wel laten weten.” Maar dat roept de vraag op: waar ligt onze zekerheid? In gevoel of in het Woord?

De Heilige Geest zal nooit iets openbaren wat tegen het Woord van God ingaat. Dat betekent: de Schrift is de maatstaf, niet ons gevoel. Als we dus willen weten wat juist is, moeten we altijd terug naar wat er geschreven staat.

“Uw woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad.” Psalm 119:105

Een waarschuwing met liefde

Paulus waarschuwde ook voor mensen die veel spraken, maar weinig zeiden. Iemand kan mooi in tongen spreken, maar als er geen vrucht zichtbaar is, geen liefde, geen nederigheid, geen zuiverheid, dan is het slechts geluid:

“Al sprak ik de talen van mensen en van engelen, maar had ik de liefde niet, dan was ik een klinkend koper of een schallende cimbaal.” 1 Korinthiërs 13:1

Laten we dus altijd het geheel van Gods Woord hanteren. Tongentaal is een prachtige gave. Maar zoals elke gave, vraagt het om nederigheid, wijsheid en toetsing.

Conclusie: wat leren we?

• Tongentaal is een geestelijke gave, geen aangeleerde vaardigheid.

• Het is gericht tot God, tenzij er uitleg komt.

• Het dient tot opbouw van de spreker, en met uitleg tot opbouw van de gemeente.

• Het mag niet gestuurd worden door mensen of omstandigheden.

• Het moet altijd in overeenstemming zijn met Gods Woord.

• Zonder uitleg: spreek tot jezelf en tot God.

• Met uitleg: het moet opbouwen, vermanen, of bemoedigen.

Bij De Waarheid Gods geloven wij dat de Bijbel de enige veilige gids is. Laten we dus in alles teruggaan naar wat geschreven staat. Dan zullen we niet verdwalen in emotie of traditie, maar wandelen in Geest en waarheid.

“God is Geest, en wie Hem aanbidden, moeten Hem aanbidden in geest en waarheid.” Johannes 4:24