De twee soorten hel: Het graf en het vuurmeer.

Velen vragen zich af: “Wat gebeurt er eigenlijk als iemand sterft? Gaat een goddeloze meteen naar de hel?”

Het antwoord is niet zo eenvoudig als ja of nee. De Bijbel leert ons dat er meer dan één soort hel is. En om dat goed te begrijpen, moeten we terug naar wat Gods Woord zegt.

De eerste hel: Het graf

Wanneer iemand sterft, gaat zijn lichaam naar het graf. In de Bijbel wordt dat de eerste hel genoemd.

In Handelingen 2:31 (KJV) staat dat Jezus Christus “was not left in hell”/ (NBG)"niet aan het dodenrijk is overgelaten", maar het ging daar niet over het eeuwige vuur, het ging over het graf. Het woord ‘hel/dodenrijk’ wordt daar gebruikt als verwijzing naar de plaats waar het lichaam rust.

Wanneer je sterft, wordt je lichaam begraven, het keert terug tot stof, zoals Prediker 12:7 zegt:

“Dan keert het stof terug naar de aarde zoals het was, en de geest keert terug tot God die hem gegeven heeft.”

Je lichaam vergaat in de aarde, wordt voedsel voor wormen, en blijft daar totdat de dag van het oordeel aanbreekt. Dat is de tijdelijke hel, het graf, niet de eeuwige straf.

De tweede hel: De laagste hel, het eeuwige vuur

Maar er is nog een andere hel, die dieper ligt dan het graf, de laagste hel.

In Deuteronomium 32:22 zegt God:

(KJV) “For a fire is kindled in mine anger, and shall burn unto the lowest hell.”

(NBG)“Want een vuur is in mijn toorn ontstoken, het brandt tot in de diepten van het dodenrijk.”

Dat vuur komt voort uit Gods woede over de zonde. De mens heeft God jaloers gemaakt met afgoden, met trots, met zelfzucht. En daardoor ontstond die tweede hel: een plaats van eeuwige straf, het vuurmeer, ook wel de bodemloze put genoemd.

In Openbaring 20:14-15 staat:

(NBG) “En de dood en het dodenrijk werden in de poel des vuurs geworpen. Dat is de tweede dood: de poel des vuurs.”

(KJV) “And death and hell were cast into the lake of fire. This is the second death.”

Die tweede dood is niet tijdelijk. Het is een eeuwige toestand, een plaats waar geen einde aan komt, waar het vuur nooit dooft en de worm niet sterft (Markus 9:48).

Illustratie: De twee dieptes

Stel je een berg voor. De top is het leven, de plek waar we nu wandelen. Onder die berg ligt een holte: dat is het graf. Wanneer we sterven, dalen we af in dat graf, een beperkte diepte.

Maar nog dieper, dieper dan enig mens kan graven, is een bodemloze afgrond: de laagste hel, de eeuwige vuurzee.

Dat is de plaats waar de goddeloze terechtkomt na het oordeel, niet direct bij de dood, maar nadat God recht heeft gesproken.

De rijke man en Lazarus

In Lukas 16 vertelt Jezus het verhaal van een rijke man en een bedelaar, Lazarus.

De rijke man leefde in overvloed, droeg dure kleren en dacht dat zijn rijkdom hem beschermde. Lazarus lag bij zijn poort, vol zweren, en verlangde naar de kruimels van de tafel van de rijke.

Beiden stierven. Lazarus werd gedragen in de schoot van Abraham (een beeld van rust en vrede), maar de rijke man hief zijn ogen op in de hel en werd gekweld.

Veel mensen zeggen: “Dat verhaal is maar symbolisch.” Toch laat Jezus Christus er een diepe waarheid mee zien: rijkdom, status en comfort zijn niets waard als je ziel verloren gaat (Matteüs 16:26).

De rijke man zag Abraham “van verre”, dat beeldt uit hoe de ongelovige (onheiligen) op afstand de gelovigen (heiligen) zal zien, maar zonder mogelijkheid om erbij te komen. Er is een scheiding tussen licht en duisternis, tussen gehoorzaamheid en ongehoorzaamheid, tussen heilig en onheilig (Leviticus 10:10).

Veelgemaakte excuses over hel

“Een liefdevolle God zal niemand naar de hel sturen.”

Maar Johannes 3:36 zegt:

“Wie de Zoon ongehoorzaam is, zal het leven niet zien, maar de toorn van God blijft op hem.”

God is liefde, ja, maar ook rechtvaardig. Zijn liefde biedt vergeving — maar wie dat aanbod weigert, kiest zelf voor het oordeel.

“Ik leef goed genoeg. Ik doe niemand kwaad.”

De Bijbel zegt in Romeinen 3:23:

“Want allen hebben gezondigd en derven de heerlijkheid Gods.”

Goede daden redden je niet; alleen bekering en geloof in Jezus Christus kunnen dat doen (Handelingen 2:38).

“Er is geen hel, alleen de dood.”

Sommigen geloven dat de dood het einde is. Maar Jezus sprak herhaaldelijk over de hel, als een plaats van eeuwige straf (Matteüs 25:46).

Zelfs de duivel, zegt Openbaring 20:10, zal daarin geworpen worden en “dag en nacht gepijnigd worden tot in alle eeuwigheid”.

“Ik heb nog tijd om me te bekeren.”

Niemand weet de dag of het uur. De dood komt vaak onverwacht (Jakobus 4:14). De Bijbel waarschuwt:

“Heden, indien gij Zijn stem hoort, verhardt uw hart niet.” (Hebreeën 3:15)

Illustratie: De spiegel van de ziel

Stel dat je elke dag in de spiegel kijkt. Die spiegel toont je gezicht, maar Gods Woord is de spiegel van je ziel.

Wanneer je in de Bijbel kijkt, zie je of je leven overeenkomt met Zijn wil.

De rijke man keek niet in die spiegel. Hij zag alleen zichzelf, zijn goud, zijn huis.

En toen hij stierf, was het te laat om iets te veranderen.

Het oordeel

De Bijbel leert dat iedereen geoordeeld zal worden naar zijn werken (Openbaring 20:12).

De boeken zullen worden geopend, en alles wat wij gedaan hebben, goed of kwaad zal openbaar worden.

Dan zullen de dood en het graf zelf worden vernietigd, want ook zij worden in de vuurzee geworpen. Er blijft dan alleen nog eeuwig leven of eeuwige straf.

De dorst van de eeuwigheid

De rijke man vroeg of Lazarus slechts een druppel water op zijn tong mocht leggen.

Eén druppel! Dat laat zien hoe groot de dorst en de pijn zullen zijn voor wie verloren gaat.

God zal het lichaam van de mens opwekken in een eeuwige vorm, niet om te genieten, maar om te voelen.

Je zult kunnen denken, herinneren, en lijden zonder einde. Dat is geen mythe, maar de waarschuwing van een heilige God.

Het lot van de aarde

Sommigen zeggen dat de aarde eeuwig zal blijven bestaan. Maar 2 Petrus 3:7 zegt dat “de hemelen en de aarde, die er nu zijn, bewaard worden voor het vuur tot de dag van het oordeel”.

De aarde zal vergaan, de werken erop zullen verbranden.

Het ‘voor altijd’ van de aarde is tijdelijk, een genadetijd voor de mens om zich te bekeren. Wanneer die tijd voorbij is, komt het oordeel.

De hoop van De Waarheid Gods

Geliefden, het doel van deze boodschap is niet angst, maar redding.

De Waarheid Gods leert dat de mens niet gemaakt is voor de hel, maar voor gemeenschap met zijn Schepper.

God wil niet dat iemand verloren gaat (2 Petrus 3:9), maar dat allen tot bekering komen.

Toch zal Hij niemand dwingen, Hij biedt keuze.

Vandaag is er nog genade.

Als je leeft in zonde, hoogmoed of ongeloof, keer dan terug tot de Heer.

Laat je dopen in de naam van Jezus Christus, ontvang de Heilige Geest, en wandel in gehoorzaamheid.

Dan zul je niet dalen in de tweede dood, maar opstaan tot het eeuwige leven.

Slotwoord

De hel is geen verzinsel, geen mythe, geen symbolisch idee.

Het is een reële plaats, eerst tijdelijk (het graf), daarna eeuwig (de vuurzee).

De keuze is aan ons allemaal.

Vandaag zegt God opnieuw:

“Ik stel u het leven en de dood voor, de zegen en de vloek; kies dan het leven.”

(Deuteronomium 30:19)

Moge ieder van ons kiezen voor het leven, voor bekering, voor heiligheid, voor gehoorzaamheid aan Gods Woord.

Want alleen dan zullen we ontsnappen aan de eeuwige straf, en binnengaan in het eeuwige Koninkrijk van onze Heer.