Verantwoordelijkheid en vaderschap: Een oproep aan de man die weigert te zorgen.

In veel gemeenschappen heerst er een pijnlijk patroon: mannen die kinderen verwekken, maar weigeren te zorgen. Ze staan op hoeken van de straat, half afgezakte broek, zonder werk, zonder richting. Ze klagen over respect, maar bieden zelf geen verantwoordelijkheid. Ze maken vrouwen zwanger, maar verdwijnen daarna als rook.

Hoe komt het dat dit gedrag genormaliseerd is? Waarom accepteren we dit? En belangrijker, wat zegt God hierover?

De Bijbel spreekt hard, helder en heilig

“Maar indien iemand voor de zijnen, en bijzonder voor zijn huisgenoten, niet zorgt, die heeft het geloof verloochend en is erger dan een ongelovige.” 1 Timotheüs 5:8

De Bijbel noemt een man die zijn eigen kinderen niet onderhoudt erger dan een ongelovige. Geen “arme ziel”, geen “zoekende broeder”. Erger.

Waarom? Omdat hij het beter hoort te weten. Hij heeft de waarheid gehoord, maar weigerde verantwoordelijkheid te nemen.

Veelvoorkomende excuses en hun Bijbelse weerlegging

1. “Ze heeft me verlaten, dus ik ben niets verplicht.”

God zegt: “Ik ben getrouwd met de afvallige.” Jeremia 3:14

Hij voorziet zelfs als Zijn volk Hem verlaat. Zo ook moet een vader blijven zorgen, of hij nu met de moeder is of niet.

2. “Ik ben wedergeboren, dus het kind uit de zonde telt niet.”

“Uw kind is het onschuldige gevolg van uw zonde.”

Vergeving maakt je rein, maar neemt je verantwoordelijkheid niet weg. Je nieuwe leven eist juist dat je laat zien dat je nu een man bent, een vader.

3. “Ze wil alleen maar meer geld.”

“Voorzie voor uw huis.” 1 Timotheüs 5:8

Natuurlijk zijn er vrouwen die misbruik maken van het systeem. Maar dat verandert jouw plicht niet om op z’n minst het nodige te doen voor je kind.

Illustratie: Eenden beschermen hun jongen beter dan sommige mannen

Een eend zal midden op een drukke straat gaan staan, verkeer ophouden, haar vleugels wijd slaan, alles om haar kleintjes veilig over te laten steken.

En wij, als mannen? Velen verstoppen zich, ontkennen, of vragen zelfs: “Is het kind wel van mij?”. Dat is geen man. Dat is lafheid.

Geen vaderschap zonder verantwoordelijkheid

Je bent geen vader omdat je een kind hebt verwekt. Kakkerlakken doen dat ook.

Een vader voedt, beschermt, onderwijst. Hij geeft zijn jas weg als zijn kind kou lijdt. Hij werkt desnoods met zijn blote handen.

Kan je één kind niet onderhouden? Waarom probeer je er dan meer te krijgen?

“Als iemand niet voor de zijnen zorgt… hij heeft het geloof verloochend.”

Dat betekent: al spreek je in tongen, al vast je drie dagen, al zit je elke zondag in de kerk, God rekent het je niet als geloof als je je kinderen verwaarloost.

Illustratie: De straat versus verantwoordelijkheid

Een man wil geen werk aannemen: “Dat is te zwaar.”

Maar toen het tijd was om het bed te delen, had hij geen rugpijn. Geen excuses. Geen hoofdpijn. Dus: als je sterk genoeg bent om een kind te verwekken, ben je sterk genoeg om het te verzorgen.

Een boodschap aan de vrouwen

Stop met vallen voor mooie praatjes.

Als een man zijn eigen kinderen niet verzorgt, waarom zou hij dan goed zorgen voor die van jou? Denk na. Als hij zegt: “Ik wil jouw kinderen helpen,” maar hij betaalt niks voor de zijne, dan liegt hij. Jij en je kinderen zijn niet zijn prioriteit. Stop met hem geloven.

Voor de kerk: laat deze nietsnut van mannen geen rol spelen

De Bijbel zegt duidelijk:

“Hij heeft het geloof verloochend.”

Dus een man die zijn kinderen negeert, moet:

• Niet achter de preekstoel staan

• Niet de aanbidding leiden

• Geen broederrol hebben

• Geen bewaker of “ordedienst” zijn

• Geen collectezak dragen

• Geen Schriftlezing doen

Zet hem neer. Laat hem stilzitten.

En laat hem zien: “Als je het geloof wilt eren, begin dan thuis.”

Illustratie: De bom van schijnheiligheid

Je gaat naar de kerk. Je zingt. Je zegt “Amen!”

Maar thuis eten je kinderen droog brood en draag jij merkkleding.

Je bidt luid, maar je kinderen bidden om schoenen.

Je vast drie dagen, maar je ex moet vijf dagen werken om de huur te betalen terwijl jij niets doet.

Dat is hypocrisie.

De wet steunt ook gerechtigheid

Sommigen zeggen: “Als we in de kerk zijn, moet ze me niet aanklagen.”

Maar de Bijbel zegt: “De wet is voor de wettelozen.” (1 Timotheüs 1:9)

Als je weigert je kinderen te verzorgen, dan is gerechtelijke tussenkomst gepast.

Conclusie: God kijkt naar je daden, niet naar je woorden

Wat heb je eraan om “Halleluja” te zeggen als je kinderen honger lijden?

Wat heb je aan een Bijbel in je hand als je hun jas niet kunt betalen?

Wat heb je aan een tongentaal als je geen verantwoordelijkheid spreekt?

“Hij heeft het geloof verloochend en is erger dan een ongelovige.”

Boodschap van De Waarheid Gods

Ben je een man die kinderen heeft?

Ben je gescheiden, gevallen, ontrouw geweest?

Sta op. Herstel je rol. Zorg voor je kinderen.

God eist het. De hemel kijkt. En de toekomst van je kinderen hangt ervan af.