Waarom echte heiligheid ons ongemakkelijk maakt.

In onze moderne samenleving is er veel verwarring ontstaan over wat het betekent om christen te zijn. Veel gelovigen beweren wedergeboren te zijn, maar hun levens vertonen weinig verschil met de wereld om hen heen. Deze blog gaat over een boodschap die velen in de kerk nerveus maakt: de roep tot echte heiligheid.

De crisis in christelijke gezinnen

We zien vandaag een omgekeerde wereld waarin kinderen hun ouders uit de kroeg moeten halen, naalden uit hun armen moeten trekken, of hun eerste sigaret uit het pakje van hun vader of moeder roken. Jongeren leren drinken aan de keukentafel, roken op de bank, en worden soms zelfs door hun ouders geïntroduceerd in een wereld van zonde.

Dit is niet wat God bedoeld heeft voor het gezin. In Spreuken 22:6 staat: "Leid het kind op de weg die het gaan moet; ook wanneer het oud is, zal het daarvan niet afwijken." Maar hoe kunnen we onze kinderen opvoeden in de vreze des Heeren als wij zelf de standaarden van God negeren?

Veelgehoorde excuses en Bijbelse antwoorden:

• "Mijn verleden maakt niet uit, God heeft me vergeven"; Klopt, maar Paulus schrijft in 2 Korintiërs 5:17: "Daarom, als iemand in Christus is, is hij een nieuwe schepping; het oude is voorbijgegaan, zie, het nieuwe is gekomen." Echte bekering toont zich in verandering.

• "Ik ben niet perfect, niemand is perfect"; Waar, maar Jezus Christus zegt in Mattheüs 5:48: "Wees dan volmaakt, zoals uw hemelse Vader volmaakt is." Dit is geen excuus voor zonde, maar een roep tot heiligheid.

• "God kijkt naar mijn hart, niet naar mijn daden"; God kijkt inderdaad naar het hart, maar Jakobus 2:17 zegt: "Zo is ook het geloof, als het geen werken heeft, in zichzelf dood." Een veranderd hart produceert veranderde daden.

De verschuiving van heiligheid naar religie

In de moderne kerkgeschiedenis is er een geleidelijke verschuiving opgetreden. Waar de eerste christenen bekend stonden om hun radicale levensstijl die afweek van de Romeinse cultuur, zien we nu dat veel christenen zich nauwelijks onderscheiden van de wereld. Deze verschuiving begon al vroeg in de kerkgeschiedenis, toen het christendom een staatsreligie werd en compromissen werden gesloten met wereldse praktijken.

Romeinen 12:2 waarschuwt ons: "En word niet gelijkvormig aan deze wereld, maar word hervormd door de vernieuwing van uw gezindheid, om te kunnen onderscheiden wat de wil van God is: het goede, het welgevallige en het volmaakte." De vraag die we onszelf moeten stellen is: zijn we hervormd, of geconformeerd?

Het verschil tussen "kerk" en "heilig"

Er is een wereld van verschil tussen religieus zijn en heilig zijn. Jezus Christus heeft nergens in de Bijbel gezegd dat Hij het christendom gesticht heeft. Hij riep ons op tot heiligheid. "Want dit is de wil van God: uw heiliging" (1 Tessalonicenzen 4:3).

Wanneer we "kerk" zeggen, blijft alles vaak zoals het is: roken, drinken, samenwonen zonder getrouwd te zijn. Maar wanneer het woord "heilig" valt, verandert er iets. Dan komt er een standaard:

• Geen roken meer, binnen of buiten

• Geen drinken meer

• Geen samenwonen zonder huwelijk

• Geen racisme of vooroordelen

• Geen ongepaste kleding

• Mannen dragen geen vrouwenkapsel, vrouwen geen mannenkleding (Deuteronomium 22:5)

Waarom mensen niet willen dat hun zonden benoemd worden

Er is een generatie die niet wil horen dat ze verkeerd bezig zijn. Ze komen wel naar de kerk, maar willen geen confrontatie met hun zonden. Dit is zoals een dief die wil stelen zonder gepakt te worden, of een drugsdealer die wil handelen zonder gearresteerd te worden.

Deze mentaliteit zien we terug in de Nederlandse samenleving, waar tolerantie soms belangrijker wordt geacht dan waarheid. In kerken wordt meer gesproken over acceptatie dan over bekering. Maar Jesaja 58:1 zegt duidelijk: "Roep uit voller keel, houd u niet in! Verhef uw stem als een bazuin en maak mijn volk hun overtreding bekend en het huis van Jakob hun zonden."

Maar God roept predikanten op om luid te roepen, niemand te sparen, en het volk hun overtredingen te tonen (Jesaja 58:1). Het probleem van deze tijd is dat veel leiders alleen maar preken over geldelijke offers en beloften, maar niet over zonde en bekering.

Meer excuses en Bijbelse weerlegging:

• "We leven onder de genade, niet onder de wet"; Romeinen 6:1-2 vraagt: "Wat zullen wij dan zeggen? Zullen wij in de zonde blijven, opdat de genade toeneme? Volstrekt niet! Wij die voor de zonde gestorven zijn, hoe zouden wij nog in haar leven?"

• "God is liefde, Hij veroordeelt niet"; God is inderdaad liefde (1 Johannes 4:8), maar diezelfde Johannes schrijft in Johannes 3:36: "Wie in de Zoon gelooft, heeft eeuwig leven, maar wie de Zoon ongehoorzaam is, zal het leven niet zien, maar de toorn van God blijft op hem."

• "Iedereen zondigt toch elke dag?"; 1 Johannes 3:6 zegt: "Ieder die in Hem blijft, zondigt niet; ieder die zondigt, heeft Hem niet gezien en heeft Hem niet gekend." Er is verschil tussen struikelen en in zonde leven.

De kracht van illustraties: De was-les

Stel je voor: een kind wil voor het eerst zelf de was doen. Het heeft zijn moeder vaak genoeg bezig gezien. Kleren erin, wasmiddel erbij, machine aan, zo moeilijk kan het toch niet zijn?

Maar het kind heeft één cruciaal detail gemist: het scheiden van wit en gekleurde kleiding (bonte was). Dus gaan alle kleren in één lading, samen met een flinke scheut bleek. Het resultaat? Een blauw shirt met witte kraag wordt een psychedelisch kunstwerk. Het kind had gekeken, maar niet opgelet.

Zo gaat het ook met veel gelovigen. Ze lezen de Bijbel, ze komen in de kerk, ze kijken naar wat er gebeurt. Maar ze letten niet op, ze begrijpen niet echt wat God vraagt. En het resultaat? Een leven dat eruitziet als een geestelijke verbleekt shirt, een mengelmoes van God en wereld, heilig en onheilig, licht en duisternis.

Maar 2 Korintiërs 6:14-17 is glashelder: "Vormt geen ongelijk span met ongelovigen. Want welke deelgenootschap heeft gerechtigheid met wetteloosheid? Of welke gemeenschap heeft licht met duisternis? (...) Daarom: ga uit hun midden weg en scheidt u af, zegt de Heere."

Net zoals wit gescheiden moet worden van gekleurde kleding (bonte was), moet heiligheid gescheiden worden van zonde in ons leven.

Het huwelijk als heilig verbond

In 1 Korintiërs 7 wordt het huwelijk uitgebreid besproken. Vers 2 zegt: "Maar vanwege de hoererij moet elke man zijn eigen vrouw hebben en elke vrouw haar eigen man."

Binnen het huwelijk zijn er duidelijke richtlijnen:

Wederzijds respect (vers 3-4):

• De man moet zijn vrouw liefdevol behandelen

• De vrouw heeft geen macht over haar eigen lichaam, maar de man

• En evenzo heeft de man geen macht over zijn eigen lichaam, maar de vrouw

Dit betekent niet dat geweld geoorloofd is! "Mannen, heb uw vrouwen lief, zoals ook Christus de gemeente liefgehad heeft en Zichzelf voor haar heeft overgegeven" (Efeziërs 5:25). Liefde slaat niet, vernedert niet, vloekt niet.

Veelvoorkomende excuses in relaties:

• "Soms verlies ik mijn geduld, dat is menselijk"; Jakobus 1:19-20: "Ieder mens moet snel zijn om te horen, traag om te spreken, traag om toornig te worden; want de toorn van de mens werkt de gerechtigheid van God niet."

• "We hebben het al zo lang samen, trouwen maakt niet uit"; Hebreeën 13:4: "Het huwelijk moet door allen in ere gehouden worden en het huwelijksbed onbevlekt; want hoereerders en overspelers zal God oordelen."

• "In de Bijbel staat niks over samenwonen"; 1 Korintiërs 7:2 spreekt over "eigen vrouw" en "eigen man", dit veronderstelt een formele verbintenis.

In Nederland is samenwonen zo genormaliseerd dat zelfs in christelijke kringen het nauwelijks meer ter discussie staat. Maar Gods standaard is niet veranderd. Het huwelijk is niet alleen een juridisch contract, maar een verbond voor God waarin twee mensen één vlees worden (Genesis 2:24).

Vasten en gebed: De juiste manier

In Jesaja 58:3-6 lezen we over het vasten dat God verkiest. Veel mensen vasten met verkeerde motieven:

• Om gezien te worden door anderen

• Om aandacht te trekken

• Om politieke statements te maken

Maar God zoekt een oprecht, nederig hart. Vers 5-6: "Zou dit een vasten zijn, dat Ik verkies, een dag waarop de mens zich kastijdt? (...) Is dit niet het vasten dat Ik verkies: de boeien van goddeloosheid losmaken, de banden van het juk loswikkelen, onderdrukten vrijlaten en dat jullie elk juk verbreken?"

Bij vasten horen bepaalde principes:

• Onthoud je van eten én drinken (Daniël 10)

• Geen intimiteit gedurende de vastentijd (1 Korintiërs 7:5)

• Geen ruzies of conflicten

• Focus op God, niet op mensen

In onze hectische, prestatiegerichte samenleving is vasten een radicale daad geworden. We zijn gewend om altijd alles direct te kunnen hebben. Maar vasten leert ons afhankelijkheid van God. Het herinnert ons eraan dat de mens niet leeft van brood alleen, maar van elk woord dat uit de mond van God uitgaat (Mattheüs 4:4).

Vasten is geen hongerstaking om onze zin te krijgen, maar een geestelijke discipline om Gods wil te zoeken. Het is het tijdelijk opzij zetten van lichamelijke behoeften om ruimte te maken voor geestelijke groei.

De tragische omkering: Kinderen die ouders opvoeden

In de Bijbelse orde moeten ouders hun kinderen onderwijzen in de weg des Heeren. Maar in onze tijd zien we steeds vaker een tragische omkering: kinderen die hun ouders moeten corrigeren, die schaamte dragen voor het gedrag van hun vader of moeder.

Spreuken 30:11-12 spreekt over dit fenomeen: "Er is een geslacht dat zijn vader vervloekt en zijn moeder niet zegent. Er is een geslacht dat rein is in zijn eigen ogen, maar van zijn vuil niet gewassen is." Dit vers beschrijft beide kanten: kinderen die hun ouders niet respecteren, én ouders die denken dat ze in orde zijn terwijl hun leven vol zonde is.

Wanneer ouders dronken thuiskomen, drugs gebruiken, of hun huis een doorloop maken voor wisselende partners, plaatsen ze een onmogelijke last op de schouders van hun kinderen. Deze kinderen worden gedwongen om volwassen te zijn terwijl hun ouders zich kinderachtig gedragen.

Maar er is ook verantwoordelijkheid voor volwassen kinderen. Efeziërs 6:2-3 gebiedt: "Eer uw vader en uw moeder, dit is het eerste gebod met een belofte, opdat het u goed gaat en u lang leeft op de aarde." Dit betekent niet dat we zonde goedkeuren, maar dat we respect tonen en bidden voor verandering.

De generatie die vader en moeder vervloekt

Spreuken 30:11 waarschuwt: "Er is een geslacht dat zijn vader vervloekt en zijn moeder niet zegent." We leven in een tijd waarin kinderen niet leren hun ouders te respecteren, en waarin gezag wordt ondermijnd.

Dit komt voort uit gezinnen waar geen orde is, waar ouders zelf niet weten hoe ze moeten leven. Kinderen kunnen niet meer leren dan wat ze onderwezen worden. Als het onderwijs fout is, wordt de volgende generatie ook misleid.

Gods orde voor het gezin:

• Vader en moeder zijn voorbeelden van heiligheid

• Kinderen worden opgevoed in tucht en vermaning des Heeren (Efeziërs 6:4)

• Jongeren leren respect en zelfbeheersing

• Het gezin is een afspiegeling van Gods relatie met Zijn kerkgemeente

In Nederland zien we een toenemende crisis in ouder-kindrelaties. Autoriteitsfiguren worden gewantrouwd, grenzen worden als ouderwets gezien, en iedereen doet wat goed is in eigen ogen, precies zoals in het boek Richteren waar het resultaat catastrofaal was (Richteren 21:25).

Praktische heiligheid in het dagelijks leven

Heiligheid is niet alleen een theoretisch concept, het heeft praktische consequenties voor ons dagelijks leven. Laten we enkele concrete gebieden bekijken waar Gods Woord duidelijke richtlijnen geeft:

Omgang met media en entertainment

Filippenzen 4:8 geeft ons een filter: "Verder, broeders, al wat waar is, al wat eerbaar is, al wat rechtvaardig is, al wat rein is, al wat lieflijk is, al wat welluidend is, als er enige deugd is en als er iets prijzenswaardig is, bedenkt dat."

Dit betekent dat we kritisch moeten nadenken over:

• De films en series die we kijken

• De muziek waar we naar luisteren

• De social media content die we consumeren

• De boeken en tijdschriften die we lezen

Veel gehoord excuus: "Het is maar entertainment, het beïnvloedt me niet echt."

Bijbels antwoord: Spreuken 4:23 waarschuwt: "Bewaak uw hart boven alles wat te bewaken is, want daaruit zijn de oorsprongen des levens." Wat we onze zintuigen binnenlaten, vormt ons denken en uiteindelijk ons handelen.

Omgang met geld

1 Timoteüs 6:10 leert ons: "Want geldliefde is een wortel van alle kwaad; ernaar strevend zijn sommigen van het geloof afgedwaald en hebben zichzelf met veel smarten doorstoken."

Dit betekent niet dat geld slecht is, maar dat onze houding ertoe cruciaal is:

• Werken we eerlijk of zoeken we snelle rijkdom?

• Geven we royaal aan Gods werk en mensen in nood?

• Leven we binnen onze middelen of stapelen we schulden op?

• Is ons vertrouwen op God of op ons banksaldo?

Veel gehoord excuus: "Als ik meer geld had, zou ik meer kunnen geven."

Bijbels antwoord: Lukas 16:10 zegt: "Wie in het minste trouw is, is ook in veel trouw; en wie in het minste onrechtvaardig is, is ook in veel onrechtvaardig." Trouw begin je met wat je nu hebt, niet met wat je hoopt te krijgen.

Omgang met onze tong

Jakobus 3:5-6 gebruikt krachtige beeldspraak: "Zo is ook de tong een klein lid, en toch roemt zij op grote dingen. Zie, hoe klein een vuur, hoe groot een hout het in brand steekt! En de tong is een vuur, een wereld van ongerechtigheid."

Dit heeft betrekking op:

• Roddelen over anderen

• Vloeken en grof taalgebruik

• Liegen en halve waarheden

• Sarcastische of kwetsende grappen

• Klagen en mopperen

Veel gehoord excuus: "Het is maar een grapje" of "Zo ben ik nu eenmaal."

Bijbels antwoord: Efeziërs 4:29 instrueert ons: "Laat geen vuil woord uit uw mond komen, maar wat goed is tot opbouwing waar het nodig is, opdat het genade geve aan hen die het horen." Onze woorden moeten opbouwen, niet afbreken.

De prijs van compromis

Wanneer we Gods standaarden verlagen om meer mensen binnen te halen, verliezen we de kracht van het evangelie. We worden dan "zout dat zijn kracht verloren heeft" (Mattheüs 5:13).

In de westerse kerk zien we een alarmerende trend: kerken groeien in aantal bezoekers, maar krimpen in geestelijke kracht. Er wordt meer gepraat over zelfverbetering dan over zelfverloochening, meer over Gods zegen dan over Gods heiligheid, meer over wat God voor ons kan doen dan over wat wij voor God moeten zijn.

Hosea 4:6 zegt: "Mijn volk gaat te gronde door gebrek aan kennis." Veel christenen zijn oprecht, ze willen het goede doen, maar ze zijn nooit onderwezen in de waarheid. De kerk waarin ze zitten, houdt hen in onwetendheid.

Genade versus goedkoop Evangelie

Er is een cruciaal verschil tussen Gods genade en wat Dietrich Bonhoeffer "goedkope genade" noemde. Genade is niet goedkoop, het kostte Jezus Christus Zijn leven. Maar veel moderne prediking presenteert genade alsof het een vrijbrief is om te blijven zondigen.

Romeinen 6:15 stelt de vraag: "Wat dan? Zullen wij zondigen omdat wij niet onder de wet zijn, maar onder de genade? Volstrekt niet!" Genade is niet het afschaffen van Gods normen, maar de kracht om aan die normen te kunnen voldoen.

Titus 2:11-12 legt het prachtig uit: "Want de genade van God is verschenen, heilbrengend voor alle mensen, en tuchtigt ons, opdat wij, de goddeloosheid en de wereldse begeertes verzakend, ingetogen en rechtvaardig en godvruchtig zouden leven in de tegenwoordige wereld."

Dus genade tuchtigt ons, leert ons om zonde af te wijzen. Het is geen excuus voor zonde, maar juist de kracht om ertegen te strijden.

De oplossing: Terugkeer naar de waarheid

De oplossing begint in ons eigen huis, in ons eigen hart. Nederland zal nooit veranderen als individuele gezinnen niet veranderen. De kerk zal nooit hervormd worden als individuele gelovigen niet hervormd worden.

Praktische stappen:

1. Onderzoek de Schrift dagelijks; Handelingen 17:11 prijst de Bereeërs omdat ze dagelijks de Schriften onderzochten

2. Leg zonde af; Hebreeën 12:1 spoort aan: "laten ook wij (...) alle zonde die ons zo gemakkelijk verstrikt, afleggen"

3. Herstel het gezin; Begin met Gods orde in je eigen huis te herstellen

4. Zoek een kerkgemeente die waarheid predikt; Waar zonde zonde genoemd wordt en heiligheid nagestreefd wordt

5. Wees geen hoorder alleen, maar ook een doener; Jakobus 1:22

Bij De Waarheid Gods geloven we dat echte verandering alleen kan komen door een oprechte ontmoeting met Gods Woord. We zijn niet geïnteresseerd in cijfers of populariteit, maar in het vormen van echte discipelen die Jezus Christus navolgen in heiligheid en waarheid.

Het gevaar van selectief geloven

Een van de grootste bedreigingen voor de kerk vandaag is het fenomeen van 'pick-and-choose christendom' , het selecteren van bijbelverzen die ons bevallen en het negeren van passages die ons confronteren.

Mensen houden van Johannes 3:16 ("Want zo lief heeft God de wereld gehad..."), maar vermijden Johannes 3:36 ("...wie de Zoon ongehoorzaam is, zal het leven niet zien"). Ze citeren Psalm 23 ("De HEERE is mijn Herder"), maar negeren Psalm 1 over het verschil tussen rechtvaardigen en goddelozen.

2 Timoteüs 4:3-4 voorspelde dit: "Want er zal een tijd zijn dat zij de gezonde leer niet zullen verdragen, maar naar hun eigen begeerten zullen zij voor zichzelf leraars opgaren, omdat het hun in de oren kriebelt; en zij zullen hun oren van de waarheid afkeren en zich tot de verdichtsels wenden."

We moeten de hele raad Gods accepteren, niet alleen de gedeelten die comfortabel aanvoelen. Jezus Christus is niet alleen Redder, maar ook Heere. Hij vraagt niet alleen ons geloof, maar ook onze gehoorzaamheid.

Conclusie: Een keuze voor heiligheid

De boodschap van heiligheid maakt de kerk nerveus omdat het compromisloze toewijding vraagt. Het vraagt om een leven dat radicaal verschilt van de wereld. Het vraagt om offers, discipline en overgave.

Maar dit is exact wat Jezus Christus bedoelde toen Hij zei: "Als iemand achter Mij aan wil komen, die moet zichzelf verloochenen, zijn kruis opnemen en Mij volgen" (Mattheüs 16:24).

De vraag is niet of God Zijn standaard zal verlagen om bij ons te passen. De vraag is of wij bereid zijn om ons te laten verheffen naar Zijn standaard.

En laten we eerlijk zijn: deze boodschap is niet populair. Het zal geen volle kerken opleveren of trending topics op sociale media genereren. Maar waarheid is niet democratisch, het is niet waar omdat veel mensen erin geloven, het is waar omdat God het gezegd heeft.

2 Timoteüs 4:2 daagt ons uit: "Verkondig het Woord, dring erop aan, gelegen of ongelegen; weerleg, bestraf, vermaan in alle lankmoedigheid en lering."

Moge wij een generatie zijn die niet vraagt: "Wat kan ik ermee wegkomen?" maar: "Hoe kan ik Hem het beste dienen?" Niet: "Hoeveel van de wereld kan ik behouden?" maar: "Hoeveel van Christus kan ik weerspiegelen?"

Want aan het einde, wanneer we voor Zijn rechterstoel staan, zullen geen excuses meer gelden. Alleen één vraag zal tellen: "Heb je Mij liefgehad en Mij gehoorzaamd?"

"Want dit is de liefde van God, dat wij Zijn geboden bewaren; en Zijn geboden zijn niet zwaar." 1 Johannes 5:3

Laten we kiezen voor heiligheid, ook al maakt het de kerk nerveus. Want uiteindelijk gaat het niet om wat de kerk denkt, maar om wat God vraagt.