Waarschuwingen van God in het Dagelijks Leven.

Waarom je niet mag wegkijken als God je probeert te waarschuwen

Je voelt het. Die innerlijke stem die zegt: stop hiermee. Die droom die je wakker maakt. Die twijfel die niet weggaat. Dat moment waarop je diep vanbinnen weet dat je op het verkeerde pad bent. En wat doe je? Je draait je om, sluit je ogen en gaat verder alsof er niets aan de hand is.

Dat is niet toeval. Dat is God die je probeert te waarschuwen.

God ziet wat je niet ziet

"Want de Here ziet niet naar het uiterlijk, maar de Here ziet naar het hart" (1 Samuël 16:7). Dit vers betekent meer dan je denkt. God kijkt niet alleen naar wat je doet, Hij ziet waar je heen gaat. Hij ziet de weg die je betreedt voordat je volledig begrijpt waar die eindigt.

In het echte leven betekent dit: als jij denkt dat alles prima gaat, maar God stuurt waarschuwing na waarschuwing, dan is er iets wat jij niet ziet. Een verborgen agenda. Een giftige persoon. Een sluipende zonde. Een keuze die je financieel of emotioneel gaat vernietigen.

We willen dit niet horen. We willen denken dat we het zelf wel voor elkaar hebben. Dat we volwassen genoeg zijn om onze eigen risico's in te schatten. Maar de werkelijkheid is: je bent blind voor veel dingen die recht voor je neus gebeuren.

Waarschuwing: God spreekt twee keer

"Want God spreekt eenmaal, ja, tweemaal" (Job 33:14). Dit is geen toeval in de Bijbel. Dit is een patroon. God waarschuwt je niet één keer en verdwijnt dan. Hij dringt aan. Hij komt terug. Hij maakt je onrustig totdat je luistert.

Die eerste waarschuwing kan subtiel zijn. Een ongemakkelijk gevoel. Een vriend die iets zegt dat je irriteert. Een preek die precies jouw situatie raakt. Een moment waarop je jezelf afvraagt: "Wacht, klopt dit wel?"

Als je die eerste waarschuwing negeert, neemt God het niet op. In plaats daarvan stuurt Hij een tweede waarschuwing. En deze keer harder. Duidelijker. Onvermijdelijker.

Misschien gebeurt het in je slaap. Misschien in je dromen. Misschien door een crisis die plotseling je wereld schudt. God gaat naar je onderbewustzijn omdat je niet luistert met je bewuste verstand.

Veel mensen zeggen later: "Ik wist het al. Ik voelde het al. Maar ik negeerde het." Dat is niet achteraf wijsheid. Dat is het herkennen van waarschuwingen die je bewust hebt genegeerd.

De waarschuwing weigeren heeft consequenties

Hier is wat niemand graag hoort: als God je waarschuwt en jij weigert te luisteren, dan ben je zelf verantwoordelijk voor wat volgt.

"Die zonde doet dood" (Romeinen 6:23). Dit is niet alleen over letterlijke dood. Het gaat over het sterven van je dromen, je gezondheid, je relaties, je financiële stabiliteit. Soms letterlijk beide.

In veel Europese landen hebben we dit goed opgelost: we negeren God, en dan verschuilen we ons achter excuses. "Dat kon ik niet weten." "Het was niet mijn schuld." "De omstandigheden waren tegen mij." Nee. Als God je waarschuwde en je negeerde dit, dan is het jouw schuld.

Dit klinkt hard. Maar het is waar.

Excuses die mensen gebruiken en waarom ze leeg zijn

Excuus: "Ik ben anders. Dit geldt niet voor mij."

Deze persoon denkt dat de wetten van God flexibel zijn. Dat als God iemand anders waarschuwde, dat niet voor hem geldt. Maar Jezus zei: "Wie voor het altaar bidt en zich herinnert dat zijn broeder iets tegen hem heeft..." (Matteüs 5:23). Gods waarschuwingen zijn universeel. Ze gelden voor iedereen.

Bijbelgrond: "Gij zult zeggen: Waarom draagt hij niet de schuld van zijn vader? Omdat de zoon het recht en het goed doet, en al mijn statuten onderhoudt en die doet, hij zal zeker leven" (Ezechiël 18:19). Dit toont aan dat ieder individu verantwoordelijk is voor zijn eigen keuzes.

Excuus: "God is liefde. Hij zou me dit niet aandoen."

Ja, God is liefde. Maar ware liefde waarschuwt je. Een ouder die zijn kind laat lopen naar een valkuil zonder waarschuwing is geen liefhebbende ouder, het is een slechte ouder. God waarschuwt je exact omdat Hij van je houdt.

"Want wie de Here liefheeft, die kastijdt Hij" (Hebreeën 12:6). Kastijding is niet plezierig. Het doet pijn. Maar het is Gods manier van zeggen: "Ik hou van je te veel om je je eigen vernietiging in te laten gaan."

Excuus: "Het is niet zo erg. Andere mensen doen het ook."

Dit is misschien wel het meest giftige excuus. Je kijkt om je heen, ziet anderen dezelfde fout maken, en denkt: "Dus het moet oké zijn." Nee. Dit is massale zonde. Dit is conformisme. Dit is de kuddementaliteit die de Nederlandse maatschappij vergiftigt.

"Gaat niet in op de wegen der goddelozen, en wandelt niet op de weg der zondaren" (Psalm 1:1). De menigte doet het niet goed maken. De consensus is geen waarheid.

Excuus: "Ik kan het later altijd nog veranderen."

Dit is misschien het meest gevaarlijke excuus van allemaal. De gedachte dat je nu je gang kunt gaan en later je leven kunt repareren. Maar zo werkt het niet. Keuzes hebben gevolgen die niet zomaar kunnen worden ongedaan gemaakt.

Een relatie die je begint met de verkeerde persoon? Misschien krijg je kinderen met haar/hem. Dat is niet ongedaan te maken. Schulden die je opbouwt? Die betaal je jaren af. Gebroken vertrouwen? Dat bouw je niet zomaar weer op.

Bijbelgrond: "Zaait een man, dan zal hij oogstten. Want wie naar zijn vlees zaait, zal van het vlees verderf oogsten; en wie naar de Geest zaait, zal van de Geest eeuwig leven oogsten" (Galaten 6:7-8). Dit is niet een suggestie. Dit is een wet.

God spreekt door je geweten

Dit is waar veel mensen het mee oneens zijn. Ze willen dat God via de wolken spreekt. Via een visioen. Via een andere persoon. Maar de meest voor de hand liggende manier waarop God spreekt, is door je geweten.

"Daarom zeg ik u: al wat gij wilt dat de mensen u zouden doen, doet gij hun ook zoo" (Matteüs 7:12). Diep vanbinnen weet je wat juist is. Je hebt geen preek nodig om te weten dat je je vriend bedriegt. Je weet het. Je geweten zegt het je.

En toch negeer je het. Je zet je handen op je oren. Je zegt tegen jezelf: "Dit is mijn leven. Dit zijn mijn keuzes." En intussen stuurt God waarschuwing na waarschuwing door die ene stem die je niet kunt dempen: je eigen geweten.

In de Nederlandse cultuur hebben we een fijn woord daarvoor: we sussen (pappen en nathouden). We negeren. We verdringen. We gaan drinken met vrienden en praten erover, alles behalve eigenlijk wat moeten doen.

Wat gebeurt er als je de waarschuwing negeert?

De gevolgen zijn niet abstract. Ze zijn concreet en pijnlijk.

Relaties die kapotgaan: Je waarschuwde jezelf niet van de manipulator. Nu ben je eraan verslaafd. Je vrienden zeggen het je. Je familie ziet het. God waarschuwde je in dromen. Jij negeerde het. Nu jaren later ben je kapot en je vraagt je af: "Waarom heb ik niet geluisterd?"

Financiële ruïne: Je voelde dat die baan niet goed zat. Je voelde dat die "kans" te mooi was om waar te zijn. Maar je negeerde je instinct. Nu ben je failliet. Je huis is weg. Je family is verbroken.

Gezondheid die instort: Je eet jezelf ziek. Je drinkt jezelf dood. Je slaapt niet. Je geest rolt maar door. God waarschuwde je, door je lichaam, door je arts, door je zorgen. Jij zei: "Ik heb geen tijd hiervoor." Nu heb je helemaal geen tijd meer.

Zielen die verloren gaan: Dit is de ergste waarschuwing. Als je God negeert en nooit terugkeert, dan volg je een weg die naar vernietiging leidt. Niet alleen hier. Daarna ook.

"Want de zonde betaalt haar loon met de dood; maar de gave van God is het eeuwig leven in Christus Jezus, onze Here" (Romeinen 6:23). Dit is geen bedreiging. Dit is waarheid.

De waarschuwing is eigenlijk erbarming

Hier is wat je moet begrijpen: God stuurt die waarschuwing niet uit woede. Hij stuurt het uit erbarming.

"Want ik heb geen behagen aan de dood van de goddelooze, zegt de Here God" (Ezechiël 33:11). God wil niet dat je jezelf vernietigt. Hij ziet waar je heen gaat en zegt: STOP. Luister. Keer om.

Dit is liefde in zijn rauwste vorm. Het is niet zoet. Het is niet comfortabel. Maar het is liefde.

In onze moderne maatschappij hebben we liefde geredefineerd. Liefde is nu: "Ik steun je, wat je ook doet. Ik oordeel je niet. Je bent perfect zoals je bent." Nee. Echte liefde zegt: "Ik zie dat je jezelf pijn doet. Ik ga je helpen om op te houden, ook al vind je dat moeilijk te horen."

Waarom God je anders waarschuwt dan je verwacht

Veel mensen verwachten dat God via een stem uit de hemel spreekt. Maar dat is zelden hoe het werkt. God spreekt door:

Je intuïtie: Dat onbehagelijke gevoel. Die twijfel die niet weggaat. "Maar de Heilige Geest getuigt met onze geest, dat wij Godskinder zijn" (Romeinen 8:16). Die innerlijke stem? Dat is waarschijnlijk God.

Andere mensen: "Een wijze luistert naar raad" (Spreuken 12:15). Soms stuurt God iemand naar je die het je recht in het gezicht zegt. Je vrienden. Je ouders. Je kerk. In plaats van hen weg te wuiven, moet je luisteren.

Omstandigheden: Soms breekt God je plannen. Soms gaat het mis. Soms valt alles uit elkaar. Dit kan Gods waarschuwing zijn. "Alle dingen werken mee ten goede voor hen die God liefhebben" (Romeinen 8:28). Soms creëert God chaos om jou van de verkeerde weg af te brengen.

Je lichaam: Stress. Angst. Fysieke symptomen. Dit zijn niet zomaar medische problemen. Dit kan je lichaam zijn dat je zegt: "Dit klopt niet." Luister ernaar.

Wat je moet doen als je een waarschuwing voelt

Stap 1: Stop met ontkennen

Erken het. Je voelt het. Iets klopt niet. Stop met jezelf wijsmaken dat alles prima is.

Stap 2: Luister naar je geweten

Vraag jezelf: "Als ik niemand zou schaden, zou ik dit dan doen? Zou ik dit God durven zeggen?" Als het antwoord nee is, dan is het verkeerd.

Stap 3: Zoek wijsheid

"Waar veel raadslieden zijn, daar is veiligheid" (Spreuken 11:14). Praat met iemand die je vertrouwt. Iemand die niet bang is om je moeilijke waarheid te zeggen. Niet iemand die je een schouderklopje geeft.

Stap 4: Keer om

Dit is het belangrijkste. Niet praten over omdraaien. Niet voelen dat je moet omdraaien. Werkelijk doen. Nu. Vandaag.

"Zegt tot hen: Zo waar als ik leef, spreekt de Here God, ik heb geen behagen aan de dood van de goddelooze, maar dat de goddelooze zich bekere van zijn weg en leeft" (Ezechiël 33:11). God wacht op jouw omdraaien.

De Nederlandse ziekte: eigenwijsheid

We hebben in Nederland iets dat we "alles onder controle hebben" noemen. We zijn rationeel. We zijn praktisch. We luisteren niet naar waarschuwingen omdat we denken dat we het beter weten.

Dit is trots. Pure trots.

"De trots gaat vooraf aan de ondergang, en de hooghartigen geest voor het struikelen" (Spreuken 16:18). En we struikelen. We struikelen massaal. Relaties die kapotgaan. Bedrijven die failliet gaan. Gezinnen die uit elkaar vallen. Jongeren die verloren lopen.

En overal hoor je: "Ik wist het al. Ik voelde het al." Ja. Daarom ben je hier.

De harde waarheid

God waarschuwt je niet omdat Hij je wil straffen. God waarschuwt je omdat Hij je wil redden. Maar uiteindelijk is het jouw keuze. Je kunt die waarschuwing volgen, of je kunt hem negeren.

Veel mensen kiezen voor negeren. Ze zeggen later: "Ik wist het niet beter." Maar je wist het wel. Je voelde het. Je wist het gewoon niet goed genoeg om eraan te doen.

Dit is het verschil tussen wijsheid en dwaasheid.

"De wijze waarschuwt en de dwaas gaat voorbij; de dwaas is eigenwijze en zeker van zaken" (Spreuken 14:16). En daar eindigt het, niet met een voetnoot. Met lijden.

Wat als je al te diep zit?

Als je al op het verkeerde pad bent, en je weet het, dan is het volgende wat je moet weten: het is niet te laat. Nog niet.

"Zo het waar is, dat Jezus is opgestaan uit de doden, dan zal gij ook opgewekt worden" (1 Korinthe 15:12). Dit gaat over meer dan letterlijke opstanding. Dit gaat over dat je jezelf uit het gat kunt tillen waarin je zit.

Maar je moet echt omdraaien. Niet voelen. Doen.

Dit kost alles. Je moet misschien tegen je vrienden zeggen: "Ik stop hiermee." Je moet misschien relaties verbreken die giftig zijn. Je moet misschien school of baan verlaten. Je moet misschien je hele leven herbouwen.

Maar de alternatief, dat je doorgaat op het pad dat je nu loopt, is erger.

Tot slot

God waarschuwt je niet omdat Hij gemeen is. God waarschuwt je omdat Hij van je houdt. En Hij ziet het ravijn dat je niet ziet.

De vraag is niet: "Krijg ik nog een waarschuwing?" De vraag is: "Ga ik naar deze waarschuwing luisteren?"

Want er komt een moment waarop de waarschuwingen ophouden. En dan begint het lijden.

Luister nu. Terwijl je nog kunt.