De ware wijnstok en de vrucht van de Geest: Een oproep tot geestelijke vruchtbaarheid.

De Bijbel spreekt regelmatig over geestelijke groei in plantentermen. Deze beeldspraak is krachtig omdat ze ons laat zien dat het christelijk leven een organisch proces is, het vereist voeding, zorg en tijd om te groeien. Jezus Christus noemde Zichzelf de ware wijnstok, en Zijn Vader de landman. Wij, als gelovigen, zijn de ranken aan die wijnstok. Deze metafoor uit Johannes 15 vormt de basis voor ons begrip van wat het betekent om een vruchtbaar christen te zijn.

De ware wijnstok en de ranken

In Johannes 15:1 zegt Jezus Christus: "Ik ben de ware wijnstok, en Mijn Vader is de landman." Direct hierna volgt een waarschuwing die velen liever niet horen: "Elke rank in Mij, die geen vrucht draagt, neemt Hij weg; en elke rank die vrucht draagt, die snoeit Hij, opdat zij meer vrucht zou dragen" (Johannes 15:2).

Dit is geen zachte boodschap. God verwacht vrucht van ons leven. Hij verwacht dat Zijn investering in ons resultaat oplevert. Denk aan een tuinman die een kas vol planten heeft. Die tuinman loopt regelmatig langs elke plant, bekijkt de bladeren, voelt aan de stengels, controleert de stevigheid. Soms is een plant zoveel gegroeid dat hij ondersteuning nodig heeft, stokjes en touwtjes om hem in de juiste richting te laten groeien. In Jesaja 5:2 lezen we hoe God Zijn wijngaard omheinde, de stenen eruit verzamelde, deze met edel wijnstok beplantte, en er zelfs een toren en een wijnpers in bouwde. God investeert in Zijn volk!

Maar wat gebeurt er als een plant te teer is voor de last die hij draagt? Sommige gelovigen zijn nog jong in het geloof maar nemen al veel verantwoordelijkheden op zich. Ze zijn nog te teer, maar buigen al door onder de druk. Ze weten niet of ze in de kerk moeten blijven of weggaan. De druk beïnvloedt hun vermogen om te bidden of te vasten. Zo iemand heeft iemand nodig die verstand heeft van geestelijke plantkunde, iemand die met de Schrift als steun kan laten zien waar het licht van God vandaan komt.

Net als planten die zich naar de zon buigen, moeten wij ons naar het Woord van God keren. In onze Nederlandse maatschappij, waar individualisme en autonomie hoog gewaardeerd worden, kan dit spanningen opleveren. We zijn gewend om zelf te bepalen wat we denken en geloven. Maar geestelijke groei vereist dat we ons onderwerpen aan de leiding van Gods Woord, ook wanneer dat tegen onze eigen ideeën ingaat.

Blijf in Mij: De noodzaak van verbondenheid

Johannes 15:4 geeft een duidelijke instructie: "Blijf in Mij, en Ik in u. Gelijk de rank geen vrucht kan dragen van zichzelf, tenzij zij in de wijnstok blijft, zo ook gij niet, tenzij gij in Mij blijft."

Dit "blijven" is absoluut essentieel. Je kunt een plant niet uit zijn pot halen en verwachten dat hij blijft groeien. Wanneer je uit de diepte van de Schrift raakt, wanneer je je losmaakt van de woorden van de Bijbel, zullen je bladeren bruin worden en je schors droog. Je karakter zal veranderen. De nederigheid verdwijnt, en in plaats daarvan komen gemene, kwaadaardige en wraakzuchtige eigenschappen. Alles wat je niet was, word je nu.

Je wordt arrogant, zelfingenomen, eigenwijs. Je wilt naar niemand luisteren. Niemand kan je nog iets vertellen. Je citeert de Bijbel vlotjes, maar je gelooft niet wat je zegt. Dit is wat er gebeurt wanneer mensen instabiel worden in hun geloof.

Instabiliteit in het geloof is vergelijkbaar met een fundering die niet goed is aangelegd. In Nederland zien we dit letterlijk bij huizen die op slechte fundamenten zijn gebouwd, ze zakken weg, er komen scheuren, en uiteindelijk worden ze onbewoonbaar. Hetzelfde geldt voor ons geestelijk leven. Zonder een stevig fundament in Gods Woord, zal ons geloofsleven instorten wanneer de stormen komen.

Wanneer je instabiel bent, ben je moeilijk te vertrouwen. Zelfs in het dagelijks leven. Want wanneer je instabiel bent, kun je jezelf aan de kant van de vijand van iemand vinden die je beweert lief te hebben. Je denkt zoals de vijand denkt, voelt wat de vijand voelt en zegt wat de vijand zegt. Dit komt door een gebrek aan emotionele intelligentie, het vermogen om te herkennen bij wie en bij wat je je bevindt.

In Johannes 15:5 zegt Jezus Christus het nog eens duidelijk: "Ik ben de wijnstok, gij zijt de ranken; wie in Mij blijft, en Ik in hem, die draagt veel vrucht; want zonder Mij kunt gij niets doen."

Zonder Christus kun je niets doen. Dit is de sleutel. Zonder God kun je niets bereiken dat werkelijk waarde heeft in het koninkrijk van God.

De vrucht van de Geest: Meer dan alleen bladeren

Maar wat is die vrucht nu precies die God van ons verwacht? In Galaten 5:22-23 staat het helder beschreven: "Maar de vrucht van de Geest is: liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing. Tegen deze dingen is de wet niet."

Dit is de vrucht die uit het leven van een christen moet groeien. Dit bewijst dat het Woord van God werkelijk in het lichaam van Christus is geplant.

Liefde

De eerste vrucht is liefde. Toch kunnen we uit mensen haat horen komen, verschrikkelijke haat. Dit laat zien dat de vrucht van de Geest er niet is. Dat is een dood blad, een dode stengel, iets dat niet gesnoeid is. Van zo'n plant kun je geen groei verwachten.

In onze multiculturele Nederlandse samenleving wordt van christenen verwacht dat ze liefde tonen aan mensen van alle achtergronden. Maar echte christelijke liefde gaat verder dan tolerantie of politieke correctheid. Het is een liefde die voortkomt uit een door Gods Geest vernieuwd hart, een liefde die zelfs vijanden kan omvatten (Mattheüs 5:44).

Blijdschap en vrede

"De blijdschap des Heren is uw kracht" (Nehemia 8:10). Maar veel mensen hebben deze blijdschap niet. Ze hebben geen vrede. De blijdschap van de wereld is hun zwakte, het tegenovergestelde van de blijdschap des Heren die hun kracht zou zijn.

Ze hebben geen vrede, en erger nog, ze willen jouw vrede verstoren. En het frustreert hen des te meer wanneer ze jouw vrede niet kunnen verstoren.

In een maatschappij die wordt geteisterd door stress, burn-outs en psychische problemen, is de vrede die God geeft iets bijzonders. Deze vrede "gaat alle verstand te boven" (Filippenzen 4:7) en kan stand houden zelfs wanneer de omstandigheden moeilijk zijn. Dit is geen oppervlakkige positiviteit, maar een diepe rust die voortkomt uit vertrouwen in God.

Geduld (lankmoedigheid)

Wanneer God plant, leert Hij je hoe je lang moet lijden. Je wortels zijn zo diep geplant dat wanneer het lijden komt, je misschien heen en weer zwaait, naar rechts, naar links, maar je wortels zitten zo diep dat geen enkele vijand de kracht heeft om je uit te rukken. Je vijand wordt gefrustreerd. Je kunt heen en weer schommelen, maar je wortels zijn nog steeds daar beneden.

En naarmate de jaren voorbijgaan, zul je merken dat je niet eens meer van links naar rechts schommelt. Je wordt immuun. Je staat stil, ongeacht wat er gezegd of gedaan wordt. De jaren brengen stabiliteit. De jaren leggen een solide fundament.

Wanneer je net begint, kun je gemakkelijk ontworteld worden. Je kunt het niet hebben als iemand iets kinderachtigs doet, je belastert, over je roddelt. En dan wil je thuisblijven van de kerk alleen omdat iemand iets over je heeft gezegd. Je bent niets anders dan een tere plant.

Maar wanneer je stevig bent? "Hij zal zijn als een boom, geplant aan waterstromen, die zijn vrucht geeft op zijn tijd, en zijn blad valt niet af; en al wat hij doet, zal wel gelukken" (Psalm 1:3).

Geplant bij het water: De noodzaak van Gods Woord

Jeremia 17:8 geeft een krachtig beeld: "Want hij zal zijn als een boom, die geplant is aan het water en zijn wortels uitschiet aan een rivier; en hij zal het niet merken, wanneer er hitte komt, maar zijn blad zal groen zijn; en in een jaar van droogte zal hij niet bezorgd zijn, noch zal hij ophouden vrucht voort te brengen."

Het water vertegenwoordigt het Woord van God, de Geest van God. Jezus Christus sprak over de Geest toen Hij zei dat uit het binnenste van wie in Hem gelooft, stromen van levend water zullen vloeien (Johannes 7:38-39). Dit is waarom je in het Woord moet blijven, wanneer je dat doet, blijf je bij God.

Het gevaar ontstaat wanneer je wortels blootliggen. Velen van ons leggen onze wortels bloot omdat we te dichtbij komen bij mensen die we denken te kunnen vertrouwen, maar die dat niet zijn. We zijn te naïef. We beginnen hen te vertellen hoe diep onze wortels geplant zijn, en ook hoe ondiep onze wortels zijn. En wanneer ze leren hoe ondiep je wortels zijn, trekken ze één voor één je wortels uit de Schrift, uit gebieden waar je stabiel was.

Vertrouwen opbouwen in relaties is belangrijk, maar we moeten wijs zijn in wat we delen en met wie. In onze tijd van sociale media, waar oversharing de norm lijkt, is het belangrijk om onderscheid te maken tussen echte geestelijke intimiteit en oppervlakkige openheid. Spreuken 4:23 waarschuwt ons: "Bewaak uw hart boven al wat te bewaren is, want daaruit zijn de oorsprongen des levens."

Vals onderwijs als verstikkende rank

Vals onderwijs is gelijk aan een rank die je niet wilt hebben. Vals onderwijs verspreidt zich als een rank verspreidt. Vals onderwijs verstikt de waarheid uit hen, net zoals een rank een plant verstikt.

Daarom moet je een landman hebben die voortdurend de kas inspecteert. En wanneer ze die rank zien: "Wacht even, die heb ik niet geplant!" Dan komt hij of zij met een schepje om die rank te verwijderen. Soms is er een worm die aan die rank hangt, een lifter, iemand met dezelfde geest en denken als de rank.

In de Nederlandse maatschappij zijn er veel subtiele vormen van vals onderwijs die zich als christelijk voordoen. Denk aan het vervangingsevangelie van het welvaartsevangelie, of de "God is liefde dus alles is toegestaan"-theologie. Deze leren klinken aangenaam en tolerant, passend bij onze cultuur, maar ze missen de noodzakelijke oproep tot bekering en heiligheid die door de hele Bijbel klinkt (zie Hebreeën 12:14).

De vijgenboom zonder vrucht: Een waarschuwing

In Marcus 11:12-14 lezen we een opmerkelijk verhaal: "En des anderen daags, toen zij van Bethanië uitgegaan waren, hongerde Hem. En ziende van verre een vijgenboom, die bladeren had, ging Hij erheen, of Hij mogelijk iets op denzelven vond; en bij denzelven gekomen zijnde, vond Hij niets dan bladeren; want het was de tijd der vijgen niet. En Jezus, antwoordende, zeide tot denzelven: Niemand ete enige vrucht meer van u in der eeuwigheid! En Zijn discipelen hoorden het."

Deze vijgenboom vertegenwoordigt Gods volk. Jezus Christus kwam met verwachting, Hij kwam "of Hij mogelijk iets vond." Hij was blij, hoopvol dat Hij iets zou vinden. Denk je niet dat het God zal behagen om voor Zijn kerk te komen? Hij zal blij zijn om voor Zijn kerk te komen. Maar de kerk moet de vrucht van de Geest hebben, wat bewijst dat het Woord van God in het lichaam van Christus is geplant.

Wanneer Jezus Christus bij de boom kwam, vond Hij niets dan bladeren. Weet je wat dat laat zien? Bladeren zijn niet genoeg.

Het excuus: "Ik ben gedoopt en heb de Heilige Geest"

Veel mensen denken: "Ik ben gedoopt in de naam van Jezus Christus. Ik heb de Heilige Geest ontvangen en spreek in tongen. Dat is toch genoeg?"

Nee, het is niet genoeg.

Bekering van zonden, doop in de naam van Jezus Christus, de Heilige Geest met het spreken in tongen, dat zijn allemaal bladeren. Belangrijke bladeren, zeker, maar nog steeds alleen bladeren. Er moet vrucht zijn, de vrucht van de Geest, die bewijst dat je het Woord van God niet tevergeefs hebt gehoord.

In de kerk aanwezig zijn is niet genoeg. Handelingen 2:42 zegt: "En zij waren volhardende in de leer der apostelen, en in de gemeenschap, en in de breking des broods, en in de gebeden." Let op dat woord: volhardende. Dat is wat vrucht op je planteleven brengt.

Geen leer? Geen vrucht.

Geen volharding? Geen vrucht.

In Nederland zien we een tendens waarin mensen "spiritueel maar niet religieus" willen zijn. Ze willen de voordelen van geloof zonder de verplichtingen. Maar de Bijbel kent dit concept niet. Jacobus 2:17 zegt: "Alzo ook het geloof, indien het de werken niet heeft, is bij zichzelf dood." Waar geloof is, zal altijd vrucht volgen, niet als middel tot redding, maar als bewijs ervan.

De kleine vossen die de wijngaarden bederven

Hooglied 2:15 waarschuwt: "Vangt ons de vossen, de kleine vossen, die de wijngaarden verderven; want onze wijngaarden hebben jonge druiven."

Wat is een vos? Sluw. Listig. In de kerk heb je vossen, grote vossen en kleine vossen. De grote vos is het meesterbrein achter wat hij of zij wil doen. De kleine vossen zijn degenen die volgen. De grote vos dicteert aan de kleine vossen op wie ze jaloers moeten zijn, wie ze niet mogen, over wie ze moeten roddelen, wie ze moeten verdraaien, wie ze moeten belasteren. De kleine vossen kennen je niet eens, maar ze zijn de poppen (marionet) van de grote vos.

Dit patroon zien we ook buiten de kerk, in politiek, op sociale media, in vriendengroepen. Een sterke persoonlijkheid manipuleert anderen om hun agenda uit te voeren. In de kerk is dit des te gevaarlijker omdat het geestelijke schade aanricht. Romeinen 16:17-18 waarschuwt: "En ik vermaan u, broeders, dat gij waarneemt degenen, die tweedracht en ergernissen aanrichten tegen de leer, die gij geleerd hebt, en wijkt af van dezelve. Want dezulken dienen onzen Heere Jezus Christus niet, maar hun eigen buik; en door liefelijke woorden en zegeningen verleiden zij de harten der eenvoudigen."

Deze vossen bederven de wijngaarden. Ze richten zich vooral op de jonge druiven, de tere ranken, de nieuwe gelovigen die nog kwetsbaar zijn. Deze jonge planten vertegenwoordigen nieuw leven, maar ze zijn nog teer en kwetsbaar voor aanvallen.

Jesaja 53:2 spreekt over Christus: "Want Hij is als een rijsje voor Hem opgeschoten, en als een wortel uit een dorre aarde; Hij had geen gedaante noch heerlijkheid; en wij zagen Hem, maar er was geen gestalte, dat wij Hem zouden begeerd hebben."

Jezus Christus groeide op als een tere plant. Hij zag er gewoon uit, Hij mengde zich tussen andere planten. Hij werd niet herkend als de Koning omdat Hij eruitzag als een gewone man. Dit is waarom ze Hem wilden doden, Hij mengde zich onder hen maar verklaarde niet: "Ik ben de Koning!" Een koning die eruitzag als een arme man.

Snoeiwerk: Gods reiniging

Johannes 15:2 zegt het duidelijk: "Elke rank in Mij, die geen vrucht draagt, neemt Hij weg; en elke rank die vrucht draagt, die snoeit Hij, opdat zij meer vrucht zou dragen."

Snoeiwerk is pijnlijk, maar noodzakelijk. God verwijdert wat onproductief is. En zelfs de ranken die vrucht dragen, snoeien Hij, Hij reinigt ze zodat ze nóg meer vrucht kunnen dragen.

Vers 3 legt uit hoe: "Gij zijt nu rein door het woord, dat Ik tot u gesproken heb."

Je wordt gereinigd door het Woord. Daarom moet de kerk van de Here Jezus Christus gezond onderwijs hebben. Het moet krachtig, hard en stevig zijn, zodat wat de Here plant een succes kan zijn. Je wilt diep geplant zijn in het Woord van God, zodat je God in vrede kunt ontmoeten.

Het concept van discipline en snoeiwerk is niet populair in onze cultuur. We willen groei zonder pijn, vooruitgang zonder offers. Maar Hebreeën 12:11 herinnert ons: "Alle tuchtiging nu schijnt wel te dien tyde niet van vreugde, maar van droefheyt te zyn; doch daarna geeft zy vrucht van gerechtigheid met vrede dengenen die daardoor geoefend zijn." God's discipline is een teken van Zijn liefde, niet van Zijn toorn (Hebreeën 12:6).

Daarom moet het Woord voortdurend worden gepredikt. Denk aan een kas-eigenaar die van plant tot plant gaat, ongeacht hoeveel er zijn. Hij kijkt, raakt bladeren aan, controleert stengels om te zien hoe stevig ze zijn. Soms is de plant zoveel gegroeid dat hij ondersteuning nodig heeft, stokken of steunen om hem te helpen groeien in de juiste richting.

Strijd en volharding

Zolang je leeft, is er strijd. De Bijbel zegt: "Strijd de goede strijd des geloofs; grijp naar het eeuwige leven" (1 Timotheüs 6:12).

Sommige gevechten zul je winnen en sommige zul je verliezen. Maar wanneer je sommige verliest, mag je niet in zo'n depressie vallen dat je niet meer wilt vechten. Zolang je leeft, is er strijd.

Sommige mensen hebben meer afgebeten dan ze kunnen kauwen. Je mag aangemoedigd zijn door iemands getuigenis, maar ken jezelf. Hoe aangemoedigd je ook wordt door iemands getuigenis, ken jezelf. Claim niets dat niet van God is. Wacht. Krijg wat ervaring. Neem de tijd voordat je lange getuigenissen geeft over hoe geweldig je bent: "Ik doe dit nooit, ik doe dat nooit, ik zeg het andere nooit."

Krijg wat ervaring voordat je in het "Ik-nooit-syndroom" stapt. Weet je hoeveel mensen hier waren met hun "Ik nooit"? En nu zijn ze terug naar de wereld. Waarom? Snoeiwerk. God zei dat Hij die ranken zou wegnemen.

In onze prestatiegerichte cultuur is er druk om meteen "succesvol" te zijn in ons geloof. Nieuwe gelovigen worden soms te snel in leiderschapsposities geplaatst of krijgen te veel verantwoordelijkheid. Paulus waarschuwt hiervoor in 1 Timotheüs 3:6, waar hij zegt dat een opziener "geen nieuw bekeerling" mag zijn, "opdat hij niet opgeblazen worde, en valle in het oordeel des duivels." Geestelijke rijpheid vraagt tijd.

Zonder Christus kun je niets doen

Johannes 15:5 eindigt met deze krachtige waarheid: "want zonder Mij kunt gij niets doen."

Dit is de sleutel. Zonder God kun je niets doen dat werkelijk van waarde is. Dit is wat de waarheid van God drijft zoals het is, met Gods toestemming ploegen we de harten van miljoenen. En er zijn veel stenen in de grond.

God past zich aan. Hij kijkt naar de ploeg van de Schrift en laat hem diep in de grond graven, totdat Hij die atheïst bereikt, die koppige, die rebellerende die zich tegen de kerk heeft gekeerd en dacht dat de kerk dit of dat was omdat het enige waar ze aan waren blootgesteld duivelaanbidding was die zich verschool onder de naam van Jezus Christus.

God zal het hart van die atheïst breken. Hij of zij zal een stem horen die ze nog nooit eerder hebben gehoord, en die stem van God zal in hun hart komen op een manier die ze nog nooit hebben ervaren. Dan zullen ze, na vijftig jaar, zichzelf vinden terwijl ze luisteren. Na het luisteren, beginnen ze het eens te zijn. De grond wordt zachter en zachter.

Voordat je het weet: "Ik moet uitzoeken waar deze kerk is. Ik moet daarheen."

Het hart ploegen

Het hart is het meest bedrieglijke ding. Jeremia 17:9 zegt: "Arglistig is het hart, meer dan enig ding, ja, dodelijk is het; wie zal het kennen?"

Het vraagt gezond, rechtuit, rauw onderwijs om het hart te bereiken. Er is niets zachts aan een ploeg. Een ploeg is hard. Hij komt om de aarde zacht en los te maken, omdat de aarde koppig is. Jouw hart is koppig.

En wanneer we in de Schrift klimmen en de motor van de Bijbel starten, waarheid, waarheid, waarheid, schakelen we versnellingen. Jesaja, Jeremia, Petrus. We beginnen te rijden. Er is een veld vol harten, en we richten ons op allemaal, net zoals een boer zijn akker op en neer ploegt.

In een wereldse (goddeloze) samenleving zoals Nederland, waar veel mensen zijn opgegroeid zonder enige religieuze opvoeding, kan het hart bijzonder hard zijn voor geestelijke waarheid. Maar Gods Woord is "levend en krachtig, en scherper dan enig tweesnijdend zwaard" (Hebreeën 4:12). Het kan doordringen waar menselijke overredingskracht faalt.

De gevolgen van geen vrucht dragen

Johannes 15:6 geeft een sobere waarschuwing: "Indien iemand in Mij niet blijft, die is buiten geworpen, gelijk de rank, en is verdord; en men vergadert dezelve, en werpt ze in het vuur, en zij worden verbrand."

Wanneer je niet in Jezus Christus blijft, wanneer je niet in de waarheid blijft, word je naar buiten geworpen als een rank en verdor je. Je bent niet langer verbonden met het leven. Je bent niet langer verbonden met Jezus Christus.

Dit is geen populaire boodschap, maar het is de waarheid van Gods Woord. God verwacht vrucht. Hij heeft in je geïnvesteerd. Hij heeft je geplant, water gegeven, verzorgd. Nu verwacht Hij een oogst.

Een oproep tot actie

Als je dit leest en je vraagt je af: "Draag ik vrucht?", dan is de eerste vraag die je jezelf moet stellen: "Blijf ik in Christus?"

Blijf je in Zijn Woord? Lees je de Bijbel regelmatig? Bid je? Kom je trouw naar de kerk? Laat je je onderwijzen en corrigeren door Gods Woord?

Als het antwoord "nee" is, dan is het tijd om terug te keren. Het is tijd om je wortels opnieuw in de Schrift te laten groeien. Het is tijd om jezelf opnieuw te planten aan de waterstomen van Gods Woord.

En als je wél in Christus blijft, maar je ziet de vrucht van de Geest niet groeien in je leven, liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing, dan is het tijd voor zelfonderzoek. Misschien is er snoeiwerk nodig. Misschien moet God enkele dingen uit je leven verwijderen die je groei belemmeren.

In praktische zin betekent dit dat we eerlijk moeten zijn over obstakels in ons leven. Is het een verslaving aan sociale media die je tijd met God steelt? Is het een relatie die je van God wegtrekt? Zijn het bitterheid of onvergeeflijkheid die je hart verharden? De Bijbel roept ons op: "Laat ons ook elke last afleggen, en de zonde die ons zo licht omstrikt" (Hebreeën 12:1).

Praktische stappen

1. Blijf in het Woord: Maak dagelijks tijd voor Bijbelstudie. Niet alleen het lezen van een paar verzen, maar werkelijk graven in de Schrift. 2 Timotheüs 2:15 zegt: "Benaarstig u om uzelven Gode beproefd voor te stellen, een arbeider die niet beschaamd wordt, die het woord der waarheid recht snijdt."

2. Volhard in gebed: Gebed is het water dat je geestelijke wortels voedt. 1 Thessalonicenzen 5:17 zegt: "Bidt zonder ophouden."

3. Blijf verbonden met de gemeente: Hebreeën 10:25 waarschuwt: "En laat ons onze onderlinge bijeenkomst niet nalaten, gelijk bij sommigen de gewoonte is, maar elkander vermanen; en dat zoveel te meer, als gij ziet dat de dag nadert." Bij De Waarheid Gods is er gemeenschap, onderwijs en verantwoording, allemaal noodzakelijk voor groei.

4. Onderwerp je aan correctie: Spreuken 12:1 zegt: "Wie de tucht liefheeft, die heeft de wetenschap lief; maar wie de bestraffing haat, is onvernuftig." Wanneer het Woord je corrigeert, of wanneer een broeder of zuster je in liefde terechtwijst, luister dan. Dit is Gods manier om je te snoeien voor meer vrucht.

5. Evalueer je relaties: Vraag jezelf af of de mensen om je heen je dichter bij God brengen of verder van Hem af trekken. 1 Korinthe 15:33 waarschuwt: "Dwaalt niet; kwade gezelschappen bederven goede zeden." Dit betekent niet dat je moet oordelen of mensen mijden, maar wel dat je wijs moet zijn in wie je het meest beïnvloedt.

6. Dien anderen: Vrucht dragen gaat niet alleen over persoonlijke heiliging, maar ook over dienstbaarheid. Galaten 5:13 zegt: "Want gij zijt tot vrijheid geroepen, broeders, alleenlijk gebruikt deze vrijheid niet tot een oorzaak voor het vlees, maar dient elkander door de liefde." Zoek manieren om anderen te dienen, in de kerkgemeente, in je buurt, op je werk.

Het uiteindelijke doel: God verheerlijken

Het doel van al deze vrucht is niet onze eigen glorie, maar Gods glorie. Johannes 15:8 zegt: "Hierin is Mijn Vader verheerlijkt, dat gij veel vrucht draagt; en gij zult Mijn discipelen worden."

Wanneer wij vrucht dragen, wordt God verheerlijkt. Mensen zien onze goede werken en verheerlijken onze Vader die in de hemelen is (Mattheüs 5:16).

En uiteindelijk, wanneer Jezus Christus terugkomt voor Zijn kerk, wil Hij niet alleen bladeren vinden. Hij komt met verwachting, met blijdschap, hopend dat Hij veel vrucht zal vinden. Hij wil een glorieuze kerk aan Zichzelf presenteren, zonder vlek of rimpel (Efeziërs 5:27).

De vraag is: wanneer Hij komt, zal Hij vrucht vinden in jouw leven? Of zal Hij alleen bladeren vinden?

Dit is niet bedoeld als een angstboodschap, maar als een liefdevolle waarschuwing. God wil dat we floreren, niet alleen overleven. Hij wil dat we vol leven en vrucht zijn. Jezus Christus zei in Johannes 10:10: "Ik ben gekomen, opdat zij het leven hebben, en overvloed hebben." God's verlangen is dat we een rijk, vruchtbaar leven leiden dat Hem eer brengt en anderen zegent.

Omgaan met geestelijke droogte

Er zijn seizoenen in het christelijke leven waarin het lijkt alsof er geen groei is. Jeremia 17:8 belooft dat de boom die aan het water is geplant "het niet zal merken, wanneer er hitte komt" en "in een jaar van droogte niet bezorgd zal zijn."

Dit betekent niet dat er nooit moeilijke tijden komen. De hitte komt. De droogte komt. Maar wanneer je wortels diep genoeg zijn, zul je erdoorheen komen. Je blad zal groen blijven.

Het excuus: "Ik doorloop een moeilijke tijd"

Veel mensen gebruiken moeilijke omstandigheden als excuus voor geestelijke onvruchtbaarheid. "Ik heb zo veel meegemaakt." "Het leven is zo zwaar geweest." "Ik heb geen tijd door alle stress."

Maar de Bijbel spreekt anders. Juist in de moeilijke tijden moet je vrucht blijven dragen. Habakuk 3:17-18 zegt: "Alhoewel de vijgenboom niet bloeien zal, en er geen vrucht aan de wijnstokken zijn zal, het werk des olijfbooms liegen zal, en de akkers geen spijs voortbrengen; de kudde uit de kooi afgesneden zijn, en er geen rund in de stallingen wezen; Nochtans zal ik in den HEERE van vreugde opspringen, ik zal mij verheugen in den God mijns heils."

In Nederland hebben we te maken met unieke uitdagingen: een hoge werkdruk, economische onzekerheid, gezondheidscrises, en een cultuur die vaak vijandig staat tegenover christelijke waarden. Maar deze omstandigheden mogen geen excuus zijn voor geestelijke onvruchtbaarheid. Integendeel, Jacobus 1:2-4 leert ons: "Acht het voor grote vreugde, mijn broeders, wanneer gij in velerlei verzoekingen valt, wetende, dat de beproeving uws geloofs lijdzaamheid werkt. Doch laat de lijdzaamheid een volmaakt werk hebben, opdat gij volmaakt en geheel zijt, in geen ding gebrekkig."

De waarheid is dat moeilijkheden juist de omstandigheden zijn waarin echte vrucht wordt gevormd. Een boom die nooit door wind wordt geschud, ontwikkelt geen sterke wortels. Een geloof dat nooit wordt getest, groeit niet in diepte.

Het gevaar van geestelijke hoogmoed

Er is nog een gevaar waar we voor moeten waken: geestelijke hoogmoed. Dit gebeurt wanneer mensen denken dat ze zijn "aangekomen" in hun geestelijke leven. Ze hebben de basisprincipes onder de knie, ze kennen hun Bijbel, en ze denken dat ze verder zijn dan anderen.

Maar Jesaja 5:21 waarschuwt: "Wee dengenen, die wijs zijn in hun ogen, en die bij zichzelven verstandig zijn!"

Jezus Christus zei in Johannes 15 heel duidelijk: "Ik ben de wijnstok, gij zijt de ranken." Hij is de wijnstok, wij zijn alleen maar de ranken. Blijf in je plaats. Niemand kan zichzelf goddelijk verklaren. Geen van de apostelen verklaarde zichzelf goddelijk. Ze waren niets anders dan ranken, verbonden aan de wijnstok.

In een kenniseconomie zoals de Nederlandse, waar onderwijs en intellectuele prestaties hoog gewaardeerd worden, kan dit gevaar bijzonder groot zijn. Mensen kunnen trots worden op hun theologische kennis of hun vermogen om de Bijbel te analyseren. Maar 1 Korinthe 8:1 waarschuwt: "De wetenschap maakt opgeblazen, maar de liefde sticht." Kennis zonder liefde en nederigheid is waardeloos.

Toen Jezus Christus tegen Zijn discipelen sprak, herinnerde Hij hen er constant aan: "Ik ben de wijnstok, jullie zijn de ranken. Blijf op je plaats. Ik ben de baas. Ik ben het hoofd van de wijnstok."

Dit is wat Jezus Christus de kerk leert: bescheidenheid, afhankelijkheid, erkenning van onze positie als dienaren en niet als heersers.

De vossen herkennen en verdrijven

We hebben het al gehad over de kleine vossen die de wijngaarden bederven, maar hoe herken je deze vossen in je eigen leven en in de kerkgemeente?

Kenmerken van vossen in de kerkgemeente

1. Ze zaaien tweedracht: Spreuken 6:16-19 noemt zeven dingen die de HEERE haat, en één daarvan is "die kwaad zaait onder broederen."

2. Ze werken in het verborgen: Vossen zijn listig en werken vaak achter de schermen. Ze manipuleren anderen maar doen zelf nooit hun handen vuil.

3. Ze richten zich op de zwakken: Net als natuurlijke roofdieren, richten geestelijke vossen zich op de zwakste leden van de kudde, nieuwe gelovigen, mensen in crisis, degenen die worstelen.

4. Ze verdraaien de waarheid: 2 Korinthe 11:13-15 waarschuwt voor "valse apostelen, bedrieglijke arbeiders, die zich voordoen als apostelen van Christus. En dat is geen wonder, want de satan zelf doet zich voor als een engel des lichts. Het is dus niets bijzonders als ook zijn dienaren zich voordoen als dienaren der gerechtigheid."

In onze digitale tijd opereren vossen ook online. Op sociale media kunnen ze roddels verspreiden, half-waarheden delen, en onderlinge conflicten aanwakkeren, allemaal onder het mom van "geestelijke zorg" of "het beschermen van de kudde." We moeten bijzonder waakzaam zijn voor deze moderne vormen van destructief gedrag.

Hoe met vossen om te gaan

De Bijbel geeft duidelijke richtlijnen:

1. Identificeer ze: Mattheüs 7:16 zegt: "Aan hun vruchten zult gij hen kennen." Let op het gedrag van mensen, niet alleen op hun woorden.

2. Waarschuw anderen: Romeinen 16:17 zegt: "En ik vermaan u, broeders, dat gij waarneemt degenen, die tweedracht en ergernissen aanrichten tegen de leer, die gij geleerd hebt, en wijkt af van dezelve."

3. Spreek ze aan: Mattheüs 18:15-17 geeft een proces voor het aanpakken van zonde in de kerkgemeente. Begin persoonlijk, neem dan getuigen mee, en als dat niet werkt, breng het voor de gemeente.

4. Bescherm de zwakken: Ezechiël 34:4 bekritiseert slechte herders die "het zwakke niet versterkt, en het kranke niet genezen, en het gebrokene niet verbonden hebt, en het weggedrevene niet wedergebracht, en het verlorene niet gezocht hebt."

5. Gebruik wijsheid in digitale communicatie: In een tijd waarin zoveel communicatie online plaatsvindt, moeten we extra voorzichtig zijn. Jakobus 1:19 zegt: "Een iegelijk mens zij ras om te horen, traag om te spreken, traag tot toorn." Dit geldt zeker voor sociale media, waar woorden permanent en wijdverspreid kunnen worden.

Het belang van gezond onderwijs

Een van de voornaamste manieren waarop God Zijn planten voedt en snoeit, is door gezond, Bijbels onderwijs. Daarom moet de kerkgemeente vasthouden aan zuiver onderwijs van Gods Woord.

2 Timotheüs 4:2-4 zegt: "Predik het woord; houd aan, tijdig en ontijdig; wederleg, bestraf, vermaan in alle lankmoedigheid en leer. Want er zal een tijd zijn, wanneer zij de gezonde leer niet zullen verdragen, maar kittelachtig zijnde van gehoor, zullen zij zichzelven leraars opgaderen, naar hun eigen begeerlijkheden; En zullen hun gehoor van de waarheid afkeren, en zich keren tot fabelen."

Kenmerken van gezond onderwijs

1. Het is Schriftuurlijk: Het is gebaseerd op Gods Woord, niet op menselijke filosofieën of culturele trends. 2 Timotheüs 3:16-17 zegt: "Al de Schrift is van God ingegeven, en is nuttig tot lering, tot wederlegging, tot verbetering, tot onderwijzing, die in de rechtvaardigheid is; Opdat de mens Gods volmaakt zij, tot alle goed werk volmaaktelijk toegerust."

2. Het is compleet: Het houdt niets achter, maar verkondigt "de gehele raad Gods" (Handelingen 20:27). Het spreekt over genade én over heiligheid, over liefde én over oordeel, over troost én over correctie.

3. Het is praktisch: Het geeft niet alleen theorie, maar laat zien hoe de Bijbel toegepast moet worden in het dagelijks leven. Jakobus 1:22 zegt: "En zijt daders des woords, en niet alleen hoorders, die uzelven bedriegen."

4. Het is consistent: Het weerspreekt zichzelf niet en is in harmonie met de rest van de Schrift. God is niet een God van verwarring (1 Korinthe 14:33).

In de Nederlandse maatschappij, waar relativisme en tolerantie als hoogste waarden worden gezien, kan gezond Bijbels onderwijs als "hard" of "onverdraagzaam" overkomen. Maar we moeten de waarheid in liefde spreken (Efeziërs 4:15), zonder de scherpte van Gods Woord af te zwakken omwille van culturele acceptatie. De hedendaagse verleiding is om moeilijke passages uit de Bijbel te negeren of te "herinterpreteren" om ze meer acceptabel te maken voor een moderne sensibiliteit. Maar dit is niet onze roeping. Onze roeping is om trouw te zijn aan Gods openbaring, ongeacht hoe populair of impopulair dat ons maakt.

Van bladeren naar vrucht: De transformatie

De reis van bladeren naar vrucht is een proces van transformatie. Het gebeurt niet van de ene dag op de andere. Maar het gebeurt wel degelijk wanneer je volhardt in het geloof.

De stadia van geestelijke groei

1. Zaad: Dit is het moment van bekering, wanneer het Woord van God in je hart wordt geplant. Jezus Christus leerde in de gelijkenis van de zaaier (Mattheüs 13) dat niet alle zaad vrucht draagt, sommige valt op de weg, sommige op stenige grond, sommige tussen de doornen. Alleen het zaad dat op goede grond valt, draagt vrucht.

2. Ontkiemen: De eerste tekenen van geestelijk leven verschijnen. Je begint te verlangen naar Gods Woord, naar gebed, naar gemeenschap met andere gelovigen. 1 Petrus 2:2 zegt: "Verlangt, als nieuwgeboren kinderkens, naar de redelijke onvervalste melk, opdat gij daardoor moogt opwassen."

3. Groei: De plant begint te groeien. Bladeren verschijnen. Dit is wanneer de uiterlijke tekenen van het christelijke leven zichtbaar worden, doop, kerklidmaatschap, deelname aan het gemeentelijke leven. Maar dit zijn nog steeds alleen bladeren, geen vrucht.

4. Rijping: Dit is het cruciale stadium waarin vrucht begint te verschijnen. De bladeren alleen zijn niet meer genoeg. Nu moet de vrucht van de Geest, liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing, zichtbaar worden in je karakter en gedrag.

5. Voortdurende vruchtbaarheid: Een volwassen plant blijft seizoen na seizoen vrucht dragen. Dit is de rijpe gelovige die consistent vrucht blijft voortbrengen, ongeacht de omstandigheden. Psalm 92:13-15 zegt: "Die in het huis des HEEREN geplant zijn, zullen groeien in de voorhoven onzes Gods. In den grijzen ouderdom zullen zij nog vruchten voortbrengen; zij zullen vet en groen zijn; Om te verkondigen, dat de HEERE recht is; Hij is mijn Rotssteen, en in Hem is geen onrecht."

Het is belangrijk om te erkennen dat deze stadia niet altijd lineair verlopen. Soms zijn er periodes van snelle groei, gevolgd door periodes waarin het lijkt alsof er weinig gebeurt. Soms zijn er tegenslagen. Maar de algemene trend moet omhoog zijn. Als je na jaren in het geloof niet meer vrucht draagt dan toen je net begon, is er iets mis. Het is tijd voor zelfevaluatie en mogelijk voor ingrijpen door geestelijk leiderschap.

Het mysterie van geestelijke groei

Er is een mysterie in geestelijke groei dat we niet volledig kunnen begrijpen. Jezus Christus leerde dit in Marcus 4:26-29: "En Hij zeide: Alzo is het Koninkrijk Gods, gelijk of een mens het zaad in de aarde wierp, En sliep en opstond, nacht en dag; en het zaad spruite uit, en wierd lang, hij weet zelf niet hoe. Want de aarde brengt van zelve eerst vrucht voort, daarna een air, daarna het volle koren in die air. En wanneer de vrucht zich voordoet, zo zendt hij terstond de sikkel daarin, dewijl de oogst gekomen is."

De boer plant en water, maar hij maakt de groei niet gebeuren. Hij "weet zelf niet hoe" het groeit. Zo is het ook met geestelijke groei. Paulus zegt in 1 Korinthe 3:6-7: "Ik heb geplant, Apollos heeft natgemaakt; maar God heeft den wasdom gegeven. Zo is dan noch hij, die plant, iets, noch hij, die natmaakt, maar God, Die den wasdom geeft."

Dit betekent niet dat we passief mogen zijn. We hebben een verantwoordelijkheid om te planten, te wateren, onkruid te verwijderen, te snoeien. Maar uiteindelijk is het God die de groei geeft.

Dit is bevrijdend en nederigmakend tegelijk. Het is bevrijdend omdat het betekent dat de druk niet volledig op onze schouders rust. We doen ons deel, maar God doet het echte werk. Het is nederigmakend omdat het ons eraan herinnert dat we volledig afhankelijk zijn van Gods genade. Filippenzen 2:12-13 vat dit mooi samen: "Werkt uwe eigene zaligheid met vreze en beven; Want het is God, Die in u werkt beide het willen en het werken, naar Zijn welbehagen."

De oogst komt

Er komt een dag waarop de oogst binnengehaald zal worden. Jezus Christus leerde in Mattheüs 13:39-43: "De vijand, die dat gezaaid heeft, is de duivel; en de oogst is de voleinding der wereld; en de maaiers zijn de engelen. Gelijkerwijs dan het onkruid bijeenvergaderd en met vuur verbrand wordt, alzo zal het ook zijn in de voleinding dezer wereld. De Zoon des mensen zal Zijn engelen uitzenden, en zij zullen uit Zijn Koninkrijk bijeenvergaderen al de ergernissen, en degenen, die de ongerechtigheid doen; En zullen dezelve in den vurigen oven werpen; daar zal zijn wening en knersing der tanden. Dan zullen de rechtvaardigen blinken gelijk de zon, in het Koninkrijk huns Vaders."

Deze dag komt. De vraag is niet óf het zal gebeuren, maar of we klaar zullen zijn wanneer het gebeurt.

Openbaring 14:15 beschrijft deze oogst: "En een andere engel kwam uit den tempel, roepende met een grote stem tot Dengene, Die op de wolk zat: Zend Uw sikkel, en maai; want de ure des maaiëns is U gekomen, dewijl de oogst der aarde rijp geworden is."

Bent u klaar?

Als Jezus Christus vandaag zou komen, zou Hij vrucht vinden op jouw levenstak? Of zou Hij alleen bladeren vinden?

Dit is geen retorische vraag. Het is een vraag die elk van ons moet beantwoorden in de diepte van ons hart, voor Gods aangezicht.

En als het antwoord eerlijk is: "Ik draag niet genoeg vrucht," dan is er goed nieuws. Het is niet te laat. Zolang er leven is, is er hoop. God is geduldig en langmoedig. 2 Petrus 3:9 zegt: "De Heere vertraagt de belofte niet (gelijk het sommigen voor vertraging houden); maar is lankmoedig over ons, niet willende, dat enigen verloren gaan, maar dat zij allen tot bekering komen."

Maar misbruik Zijn geduld niet. Hebreeën 3:15 waarschuwt: "Wanneer gezegd wordt: Heden, indien gij Zijn stem hoort, zo verhardt uw harten niet, als in de verbittering."

In Nederland, met zijn sterke traditie van uitstelgedrag ("doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg"), kan het gemakkelijk zijn om geestelijke dingen uit te stellen. "Later heb ik tijd." "Als het rustiger wordt op mijn werk." "Wanneer de kinderen groter zijn." Maar de Bijbel kent geen "later" in geestelijke zaken. Vandaag is de dag des heils (2 Korinthe 6:2). Dit moment, nu, is de tijd om te handelen.

Een laatste aansporing

Lieve lezer, als je dit leest en je voelt de overtuiging van de Heilige Geest in je hart, weersta die niet. God spreekt tot je omdat Hij van je houdt en Hij wil dat je floreert.

Misschien ben je al jaren in de kerk, maar je weet dat je alleen maar bladeren hebt. Je hebt de uiterlijke vormen van godsvrucht, maar je mist de kracht ervan (2 Timotheüs 3:5). Dan is dit het moment om terug te keren naar je eerste liefde (Openbaring 2:4-5).

Misschien ben je nieuw in het geloof en je bent overweldigd door alles wat je hoort. Wees niet ontmoedigd. Groei is een proces. Zorg gewoon dat je geplant blijft aan de waterstroom van Gods Woord, en God zal de groei geven.

Misschien heb je je losgekoppeld van de wijnstok. Je bent afgedwaald. Je leeft niet langer in verbondenheid met Christus. Je bladeren worden bruin, je vrucht is verdwenen. Kom terug. God wacht op je met open armen. De gelijkenis van de verloren zoon (Lukas 15:11-32) laat zien dat de Vader altijd uitkijkt naar de terugkeer van Zijn kind.

Of misschien ben je een kleine vos die de wijngaard heeft bedorven. Je hebt tweedracht gezaaid, roddels verspreid, zwakken aangevallen. Er is vergeving beschikbaar, maar alleen als je berouw toont en je gedrag verandert. 1 Johannes 1:9 belooft: "Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, dat Hij ons de zonden vergeve, en ons reinige van alle ongerechtigheid."

Slotwoord: De belofte van vruchtbaarheid

God wil dat je vrucht draagt. Dit is Zijn verlangen voor elk van Zijn kinderen. Johannes 15:16 zegt: "Gij hebt Mij niet uitverkoren, maar Ik heb u uitverkoren, en Ik heb u gesteld, dat gij heengaat, en vrucht draagt, en uw vrucht blijve."

Je bent uitgekozen om vrucht te dragen. Dit is je roeping, je bestemming, het doel waarvoor God je heeft geplant.

En wanneer je vrucht draagt, blijft die vrucht. Het is geen tijdelijke bloei die snel verdwijnt, maar blijvende vrucht die impact heeft voor de eeuwigheid.

Jesaja 61:3 spreekt over "bomen der gerechtigheid, een planting des HEEREN, opdat Hij verheerlijkt worde." Dit is wat God wil dat we zijn, niet struiken die gemakkelijk kunnen worden uitgeroepen, maar sterke bomen die generaties lang standhouden, die schaduw bieden voor vermoeide reizigers, die vrucht produceren voor de hongerigen, die Gods heerlijkheid weerspiegelen in hun schoonheid en kracht.

Moge God ons allen genade geven om te groeien als zulke bomen. Moge onze wortels diep reiken in Zijn Woord. Moge onze bladeren groen blijven in tijden van droogte. En moge onze vrucht, de vrucht van de Geest, overvloedig zijn tot eer van onze Vader in de hemel.

Want zonder Christus kunnen we niets doen, maar met Hem kunnen we veel vrucht dragen tot Zijn heerlijkheid. Amen.

"Maar de vrucht van de Geest is: liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing. Tegen deze dingen is de wet niet." Galaten 5:22-23