Het mysterie van de opgewekte heiligen; Mattheüs 27:52-53.

DWG
11 dec
18 minuten om te lezen

In Mattheüs 27 lezen we over een van de meest verwarrende passages uit de hele Bijbel. Vlak na Jezus' dood aan het kruis staat er iets geschreven dat velen van ons over het hoofd zien of niet goed begrijpen:

"En de graven werden geopend en veel lichamen van heiligen die ontslapen waren, werden opgewekt. En zij gingen uit de graven na zijn opstanding, en kwamen in de heilige stad en zijn aan velen verschenen." (Mattheüs 27:52-53)

Wie waren deze mensen? Waar kwamen ze vandaan? En waarom horen we er verder niets meer over in de Bijbel? Bij De Waarheid Gods krijgen we regelmatig vragen over deze bijzondere verzen, en vandaag willen we dit mysterie samen met u onderzoeken.

Wat staat er precies geschreven?

Laten we eerst kijken naar wat er precies gebeurde. Jezus Christus hing aan het kruis en riep: "Het is volbracht!" (Johannes 19:30). Op dat moment gebeurden er verschillende dingen:

Het voorhangsel van de tempel scheurde van boven tot beneden (Mattheüs 27:51)
De aarde beefde (Mattheüs 27:51)
De rotsen scheurden (Mattheüs 27:51)
De graven werden geopend (Mattheüs 27:52)

Stel je voor: je staat in Jeruzalem en plotseling begint de grond te schudden. De rotsen splijten open en graven gaan open. Het moet een angstaanjagend moment geweest zijn.

Maar let goed op: de graven werden geopend bij Jezus' dood, maar de heiligen kwamen er pas uit na zijn opstanding. Jezus zei dat Hij "drie dagen en drie nachten in het hart van de aarde" zou zijn (Mattheüs 12:40). Dit betekent dat Hij op woensdag stierf en waarschijnlijk bij zonsondergang op zaterdag opstond, niet op vrijdag en zondag zoals veel kerken leren. De traditionele "Goede Vrijdag tot Paaszondag" telling klopt niet met de Bijbel, want dat zijn geen drie volle dagen en nachten.

Veelgemaakte excuses en verkeerde uitleg

Excuus: "Het was maar een aardbeving, niets bijzonders"

Sommige mensen proberen dit wonder weg te verklaren door te zeggen dat het gewoon een natuurlijke aardbeving was. Maar de Bijbel maakt duidelijk dat dit geen gewone aardbeving was. De hoofdman bij het kruis zei: "Waarlijk, deze was Gods Zoon!" (Mattheüs 27:54).

Denk eraan: als het gewoon een aardbeving was, waarom zouden de Romeinse soldaten dan zo geschrokken zijn? Ze waren gewend aan natuurrampen. Maar dit was anders, dit was een teken van God.

Ook in het Oude Testament lezen we dat aardbevingen vaak Gods aanwezigheid aankondigen: "De HEERE zal brullen uit Sion en zijn stem doen horen uit Jeruzalem, zodat hemel en aarde beven" (Joël 3:16).

Excuus: "Het waren geen echte lichamen, maar geesten"

Een andere uitleg die mensen geven is dat het geen echte opstanding was, maar dat alleen hun geesten verschenen. Maar Mattheüs spreekt duidelijk over lichamen: "veel lichamen van heiligen die ontslapen waren, werden opgewekt" (Mattheüs 27:52).

De Bijbel maakt onderscheid tussen geesten en lichamen. Toen de discipelen dachten dat ze een geest zagen na Jezus' opstanding, zei Hij: "Zie mijn handen en mijn voeten, dat Ik het Zelf ben; tast Mij aan en zie, want een geest heeft geen vlees en beenderen, zoals u ziet dat Ik heb" (Lukas 24:39).

In Nederland hebben we vaak moeite met wonderen. We willen alles verklaren met ons verstand. Maar de Bijbel vraagt ons te geloven in Gods kracht die verder gaat dan wat wij kunnen begrijpen.

Excuus: "Het waren alleen Oud-Testamentische profeten"

Sommigen denken dat het alleen bekende mensen waren zoals Mozes, Abraham of David. Maar er staat: "veel lichamen van heiligen" (Mattheüs 27:52). Het woord "veel" geeft aan dat het om een groter aantal mensen ging, niet alleen om een paar bekende namen.

Bovendien staat er: "heiligen die ontslapen waren". Het woord "heiligen" betekent mensen die bij God hoorden, die in geloof gestorven waren. Dit kunnen gewone gelovigen geweest zijn, mensen zoals jij en ik die God trouw dienden.

Excuus: "Jezus' verheerlijkte lichaam bewijst dat Hij al naar de hemel was geweest"

Dit is een gevaarlijke dwaling die steeds vaker wordt onderwezen. Mensen beweren dat omdat Jezus Christus na Zijn opstanding door muren kon gaan en plotseling kon verschijnen en verdwijnen, Hij al naar de hemel was geweest en een verheerlijkt lichaam had ontvangen. Ze zeggen dan dat dit Zijn tweede komst was, na Zijn geboorte, en dat Hij dus nog maar één keer terugkomt.

Maar dit klopt niet met de Schrift! Laten we kijken wat de Bijbel werkelijk zegt:

Jezus Christus zei zelf dat Hij nog niet opgevaren was:

Toen Maria Magdalena Jezus Christus na Zijn opstanding wilde aanraken, zei Hij: "Raak Mij niet aan, want Ik ben nog niet opgevaren naar Mijn Vader" (Johannes 20:17).

Dit was na Zijn opstanding uit het graf. Als Hij al naar de hemel was geweest zoals sommigen beweren, waarom zou Hij dan zeggen dat Hij nog niet opgevaren was? Jezus Christus liegt niet. Als Hij zegt dat Hij nog niet naar de Vader is geweest, dan is Hij nog niet naar de Vader geweest, punt uit.

Zijn opstandingslichaam was WEL verheerlijkt, maar dat betekent niet dat Hij al naar de hemel was geweest:

Dit is een belangrijk punt waar veel verwarring over bestaat. Jezus Christus stond op met een verheerlijkt (glorificatie) lichaam, een geestelijk lichaam dat niet meer beperkt was aan de natuurwetten. De Bijbel leert ons dit duidelijk:

"Wat uit het vlees geboren is, dat is vlees; en wat uit de Geest geboren is, dat is geest" (Johannes 3:6).

"Gij dwaas, hetgeen gij zaait, wordt niet levend, tenzij het sterft. En hetgeen gij zaait, dat zaait gij niet het lichaam, dat worden zal" (1 Korinthiërs 15:36-37).

Zoals een graankorrel in de aarde verdwijnt en een plant wordt, zo werd het natuurlijke lichaam van Jezus Christus veranderd in een verheerlijkt, geestelijk lichaam. Het was niet meer hetzelfde lichaam, het was getransformeerd.

Dit verheerlijkte lichaam kon:

Door gesloten deuren verschijnen (Johannes 20:19)
Plotseling verschijnen en verdwijnen (Lukas 24:31)
Maar ook eten en aangeraakt worden (Lukas 24:39-43, Johannes 20:27)

Dit is het wonder van het verheerlijkte lichaam: het heeft eigenschappen van zowel de geestelijke als de fysieke wereld. Het is geen gewoon vlees en bloed meer, maar een verheerlijkt, geestelijk lichaam.

MAAR; en dit is cruciaal, het feit dat Jezus Christus een verheerlijkt lichaam had, betekent NIET dat Hij al naar de hemel was geweest! Hij zei zelf tegen Maria: "Ik ben nog niet opgevaren naar Mijn Vader" (Johannes 20:17).

Waarom zei Jezus Christus "Raak Mij niet aan"?

Na Zijn opstanding zei Jezus Christus tot Maria: "Raak Mij niet aan; want Ik ben nog niet opgevaren tot Mijn Vader" (Johannes 20:17).

Jezus Christus had WEL al een verheerlijkt lichaam, maar Zijn werk was nog niet volledig voltooid. Hij moest eerst verschijnen aan Zijn volgelingen, hen instrueren, en dan ten hemel varen. Hij bevond zich in een verheerlijkte tussenstaat, met een glorificatie lichaam, maar nog niet teruggekeerd naar de Vader.

Dit bewijst dat:

Een verheerlijkt lichaam hebben betekent niet dat je naar de hemel bent geweest
De hemelvaart (40 dagen later) was een apart, definitief moment
Jezus' tweede komst is dus NIET gebeurd tijdens deze 40 dagen

De hemelvaart was zichtbaar en definitief:

Veertig dagen na Zijn opstanding voer Jezus Christus zichtbaar op naar de hemel:

"En nadat Hij dit gezegd had, werd Hij opgenomen terwijl zij het zagen, en een wolk onttrok Hem aan hun ogen" (Handelingen 1:9).

De engelen zeiden: "Deze Jezus, Die van u opgenomen is naar de hemel, zal op dezelfde wijze komen als u Hem naar de hemel hebt zien gaan" (Handelingen 1:11).

Let op: Hij "werd opgenomen", dit was het moment dat Hij naar de Vader ging. En Hij zal op "dezelfde wijze" terugkomen, zichtbaar, in de wolken, voor alle ogen.

De tweede komst is nog toekomstig:

De Bijbel is glashelder: Jezus Christus komt één keer terug, en dat is nog niet gebeurd:

"Want de Here Zelf zal met een geroep, met de stem van een aartsengel en met de bazuin Gods neerdalen van de hemel" (1 Thessalonicenzen 4:16), dit gebeurde niet na Zijn opstanding.

"Zie, Hij komt met de wolken en elk oog zal Hem zien, ook zij die Hem doorstoken hebben, en alle stammen van de aarde zullen over Hem weeklagen" (Openbaring 1:7), elk oog zal Hem zien, niet alleen een handvol discipelen.

"Want zoals de bliksem van het oosten komt en tot het westen schijnt, zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn" (Mattheüs 24:27), wereldwijd zichtbaar, niet in een gesloten kamer met de discipelen.

Waarom kon Hij dan door muren gaan?

Omdat Hij een verheerlijkt (glorificatie) lichaam had! Dit is precies wat de Bijbel ons leert over het opstandingslichaam.

Paulus schrijft: "Zó ook is de opstanding der doden. Het wordt gezaaid in vergankelijkheid, en het wordt opgewekt in onvergankelijkheid... Het wordt gezaaid een natuurlijk lichaam, en het wordt opgewekt een geestelijk lichaam" (1 Korinthiërs 15:42, 44).

Zoals een graankorrel verdwijnt in de aarde en een totaal andere plant wordt, met nieuwe eigenschappen en mogelijkheden, zo werd Jezus' natuurlijke lichaam getransformeerd in een verheerlijkt, geestelijk lichaam. Het oude lichaam stierf, het nieuwe kwam eruit voort.

Dit verheerlijkte lichaam:

Was niet meer beperkt aan natuurwetten (door muren gaan)
Kon verschijnen en verdwijnen naar wens
Was toch tastbaar en kon eten
Had nog steeds de wondtekenen (als bewijs van identiteit)

Maar, en dit is essentieel, dit verheerlijkte lichaam hebben betekent NIET dat Jezus Christus al naar de hemel was geweest en teruggekomen. Hij kreeg dit lichaam door de opstanding, niet door een reis naar de hemel.

Conclusie: Jezus' tweede komst staat nog voor de deur

De leer dat Jezus Christus al Zijn tweede komst had tijdens de veertig dagen na Zijn opstanding is een gevaarlijke dwaling die:

Jezus' eigen woorden tegenspreekt (Johannes 20:17), Hij zei dat Hij nog niet naar de Vader was gegaan
Het verschil negeert tussen opstanding (verheerlijkt lichaam krijgen) en hemelvaart (naar de Vader gaan)
De duidelijke beschrijving van de hemelvaart negeert (Handelingen 1:9-11), 40 dagen later, zichtbaar
Alle profetieën over Zijn zichtbare terugkeer ontkracht (Openbaring 1:7, Mattheüs 24:27)
Gelovigen een vals gevoel van veiligheid geeft

Het hebben van een verheerlijkt lichaam betekent niet dat je naar de hemel bent geweest. Jezus Christus kreeg Zijn verheerlijkte lichaam door de opstanding, maar ging pas 40 dagen later naar de hemel. Dit zijn twee verschillende gebeurtenissen!

"Zie toe dat niemand u misleidt. Want velen zullen onder Mijn Naam komen en zeggen: Ik ben de Christus, en zij zullen velen misleiden" (Mattheüs 24:4-5).

Jezus Christus kwam één keer als baby in Bethlehem. Hij zal één keer terugkomen in heerlijkheid, en dat is nog niet gebeurd. Wie anders leert, voegt iets toe aan Gods Woord.

Excuus: "Het gebeurde alleen in Mattheüs, dus het is onbetrouwbaar"

Een vraag die vaak gesteld wordt: waarom staat dit alleen in Mattheüs en niet in de andere evangeliën? Dit is een begrijpelijke vraag, maar het betekent niet dat het niet gebeurd is.

Elk evangelie heeft zijn eigen focus:

Marcus schrijft vooral over wat Jezus Christus deed
Lukas schrijft meer voor de Grieken
Johannes schrijft over Jezus Christus als de Zoon van God
Mattheüs schrijft voor de Joden en laat zien hoe Jezus Christus profetieën vervulde

Denk aan een verkeersongeluk waar vier mensen naar kijken. De ene ziet vooral de schade aan de auto, de ander let op de gewonde persoon, de derde ziet wat er met het verkeerslicht gebeurde, en de vierde hoorde vooral de klap. Ze vertellen allemaal een ander deel van hetzelfde verhaal, maar ze spreken elkaar niet tegen.

Wie waren deze heiligen?

De Bijbel geeft geen namen, en dat is belangrijk. Als God had gewild dat we wisten wie het waren, had Hij hun namen wel gegeven. Dit leert ons dat het niet gaat om wie deze mensen waren, maar om wat God wilde laten zien.

Maar we kunnen wel enkele dingen zeggen:

Ze waren gelovigen die gestorven waren

Het woord "ontslapen" wordt in de Bijbel vaak gebruikt voor gelovigen die gestorven zijn. Jezus Christus gebruikte dit woord voor Lazarus: "Lazarus, onze vriend, is ingeslapen, maar Ik ga heen om hem uit de slaap te wekken" (Johannes 11:11).

Ook Paulus gebruikt dit woord: "Want als wij geloven dat Jezus gestorven en opgestaan is, zo zal God ook degenen die ontslapen zijn door Jezus met Hem brengen" (1 Thessalonicenzen 4:14).

Ze waren waarschijnlijk uit Jeruzalem of de omgeving

Er staat dat ze "in de heilige stad kwamen" (Mattheüs 27:53). Als hun graven buiten Jeruzalem waren en ze verschenen in Jeruzalem, dan maakt dit logisch dat hun graven niet ver weg waren. Stel je voor dat je een familielid had dat begraven was op een begraafplaats net buiten Jeruzalem. Plotseling, een paar dagen later, klopt er iemand op je deur, en het is jouw overleden grootvader!

Ze werden gezien door velen

Er staat: "en zijn aan velen verschenen" (Mattheüs 27:53). Dit was geen privé-aangelegenheid. Het waren geen visioenen die maar één of twee mensen zagen. Nee, velen zagen hen. Dit maakt het tot een openbare getuigenis van Gods kracht.

In onze tijd zijn we snel geneigd om te zeggen: "Als ik het niet zie, geloof ik het niet." Maar hier waren honderden getuigen die dit met eigen ogen zagen.

Waarom gebeurde dit?

Dit is misschien wel de belangrijkste vraag. Waarom liet God dit gebeuren? Er zijn verschillende redenen die we in de Bijbel kunnen vinden:

Het bewees dat Jezus Christus macht over de dood heeft

Jezus Christus zei: "Ik ben de opstanding en het leven; wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven" (Johannes 11:25). De opstanding van deze heiligen was een voorproefje, een bewijs dat Jezus' woorden waar zijn.

Denk aan een filmtrailer die je een glimp geeft van wat komen gaat. Zo waren deze opstandingen een voorproefje van wat Jezus Christus voor alle gelovigen zal doen bij zijn wederkomst.

Het vervulde de profetie

In het Oude Testament vinden we voorspellingen over de dood en opstanding:

"Uw doden zullen herleven, mijn dode lichamen zullen opstaan. Ontwaak en juich, u die in het stof ligt! Want uw dauw is als een dauw van licht, en de aarde zal de overledenen voortbrengen" (Jesaja 26:19).

"Ik zal hen verlossen uit de macht van het graf, Ik zal hen bevrijden van de dood. Dood, waar is uw pest? Graf, waar is uw verderf?" (Hosea 13:14).

Het was een teken voor Israël

Mattheüs schreef zijn evangelie vooral voor Joden. Hij wilde laten zien dat Jezus Christus de beloofde Messias was. Voor het Joodse volk was dit een onmiskenbaar teken: de Messias was gekomen, de dood was overwonnen, en een nieuw tijdperk was begonnen.

Het liet zien dat de oude tijd voorbij was

Het scheuren van het voorhangsel in de tempel gebeurde op hetzelfde moment (Mattheüs 27:51). Dit voorhangsel scheidde het Heilige van het Heilige der heiligen. Nu het gescheurd was, betekende dat de weg naar God open was.

De opening van de graven liet zien: de dood heeft niet meer het laatste woord. De oude manier van leven, onder de wet, gescheiden van God, was voorbij. Een nieuwe tijd was aangebroken.

Paulus schrijft: "Zo dan, broeders, omdat wij vrijmoedigheid hebben om het heiligdom binnen te gaan door het bloed van Jezus" (Hebreeën 10:19).

Wat gebeurde er daarna met deze heiligen?

Dit is een vraag die de Bijbel niet beantwoordt. We lezen niet dat ze weer stierven, en we lezen ook niet dat ze naar de hemel gingen. Sommige mensen vinden dit frustrerend, ze willen alle details weten. Maar misschien is het juist Gods bedoeling dat we sommige dingen niet weten.

Mogelijkheid 1: Ze stierven opnieuw

Net zoals Lazarus, die door Jezus Christus werd opgewekt maar later toch stierf, kunnen deze heiligen ook weer gestorven zijn. Hun opstanding was tijdelijk, om te getuigen van Jezus' macht.

We lezen in Hebreeën 9:27: "En zoals het de mensen gezet is eenmaal te sterven, en daarna het oordeel". Als deze heiligen op een later moment weer stierven, zou dit stroken met het patroon dat we bij Lazarus zien.

Mogelijkheid 2: Ze werden naar de hemel opgenomen

Sommige mensen denken dat ze, net als Elia, werden opgenomen naar de hemel zonder weer te sterven. We lezen over Elia: "Terwijl zij al gaande en sprekende waren, zie, er kwam een vurige wagen met vurige paarden, die hen beiden van elkaar scheidden; en Elia voer in een stormwind op naar de hemel" (2 Koningen 2:11).

Als God dit voor Elia kon doen, waarom dan niet voor deze heiligen die een speciaal getuigenis hadden ontvangen?

Wat de Bijbel ons wel vertelt

Hoewel we niet weten wat er precies met deze specifieke heiligen gebeurde, geeft de Bijbel ons wel duidelijkheid over wat er met alle gelovigen gebeurt:

"Want de Here Zelf zal met een geroep, met de stem van een aartsengel en met de bazuin Gods neerdalen van de hemel, en de doden in Christus zullen eerst opstaan. Daarna zullen wij, levenden die achtergebleven zijn, samen met hen opgenomen worden in de wolken, de Here tegemoet in de lucht, en zo zullen wij altijd met de Here zijn" (1 Thessalonicenzen 4:16-17).

Wat kunnen we hiervan leren?

God heeft macht over de dood

In Nederland spreken we niet graag over de dood. We doen alsof het niet bestaat, of we proberen het te verstoppen. Maar de Bijbel is eerlijk: we gaan allemaal sterven. De vraag is: wat komt daarna?

Deze passage laat zien dat God volledige controle heeft over leven en dood. Jezus Christus zei: "Ik ben de Eerste en de Laatste en de Levende, en Ik ben dood geweest, en zie, Ik ben levend tot in alle eeuwigheid. Amen. En Ik heb de sleutels van het rijk van de dood en van de dood" (Openbaring 1:17-18).

De dood is een slaap voor gelovigen

Let op hoe de Bijbel spreekt over gelovigen die sterven: ze zijn "ontslapen" (Mattheüs 27:52). Dit is geen toevallig woord. Wanneer je gaat slapen, ben je niet bang. Je weet dat je weer wakker wordt. Zo moeten gelovigen ook naar de dood kijken: als een slaap waarna we wakker worden in Gods aanwezigheid.

Paulus schrijft: "Want voor mij is het leven Christus en het sterven winst" (Filippenzen 1:21). Hij was niet bang voor de dood, want hij wist wat er daarna kwam.

Er komt een grote opstanding

Deze kleine opstanding in Mattheüs 27 is een voorproefje van de grote opstanding die nog komt. Jezus zei: "Verwonder u daarover niet, want de tijd komt dat allen die in de graven zijn, zijn stem zullen horen, en zullen uitgaan: zij die het goede gedaan hebben, tot de opstanding van het leven, en zij die het kwade gedaan hebben, tot de opstanding van het oordeel" (Johannes 5:28-29).

Stel je voor: op een dag zal God roepen, en alle gelovigen door de eeuwen heen, van Adam tot de laatste persoon die Jezus Christus aanneemt, zullen opstaan met nieuwe, verheerlijkte lichamen.

Ons lichaam is belangrijk voor God

Sommige mensen denken dat alleen onze ziel belangrijk is, en dat ons lichaam er niet toe doet. Maar deze passage laat zien dat God ook ons lichaam opwekt. Paulus schrijft: "Want onze burgerschap is in de hemelen, waaruit wij ook de Heiland verwachten, namelijk de Here Jezus Christus, die ons vernederd lichaam veranderen zal, zodat het aan zijn verheerlijkt lichaam gelijkvormig wordt" (Filippenzen 3:20-21).

God schiep ons met een lichaam en Hij vindt ons lichaam waardevol. Daarom zorgt Hij ervoor dat we niet voor eeuwig alleen maar geesten zijn, maar dat we een opstandingslichaam krijgen.

Jezus' dood veranderde alles

Voor Jezus' dood en opstanding gingen de gelovigen naar het "rijk van de doden" of "het verblijf van de doden". De Bijbel noemt dit soms "Sheol" (Hebreeuws) of "Hades" (Grieks). Dit was een tussentoestand.

Maar na Jezus' opstanding veranderde dit. Paulus schrijft: "Daarom wordt er gezegd: Toen Hij opgevaren was naar omhoog, heeft Hij gevangenen gevangen weggevoerd, en Hij heeft gaven aan de mensen gegeven" (Efeziërs 4:8).

Het is alsof Jezus Christus een gevangenis binnenviel, alle gelovigen die daar op Hem wachtten bevrijdde, en hen meenam naar de hemel. De heiligen uit Mattheüs 27 waren misschien de eerste groep die deze bevrijding meemaakte.

Praktische toepassing voor ons leven

Voor wie bang is voor de dood

Misschien ben je bang voor de dood. Misschien heb je een ernstige ziekte, of ben je al ouder en voel je dat je tijd korter wordt. Misschien heb je net iemand verloren en vraag je je af: waar zijn ze nu?

Deze passage geeft ons hoop. De dood is niet het einde. Het is een slaap waarna we wakker worden. Jezus Christus heeft de dood overwonnen, en wie in Hem gelooft, zal ook opstaan.

"Maar wij willen niet dat u onwetend bent, broeders, over hen die ontslapen zijn, opdat u niet bedroefd zult zijn zoals ook de anderen die geen hoop hebben" (1 Thessalonicenzen 4:13).

Voor wie twijfelt aan Gods kracht

Misschien denk je: God kan me niet helpen met mijn problemen. Mijn situatie is te moeilijk. Mijn ziekte is te ernstig. Mijn relatie is te kapot. Mijn schulden zijn te hoog.

Maar als God doden kan opwekken, wat kan Hij dan niet doen? Hij die macht heeft over de dood, heeft ook macht over jouw problemen.

Jezus Christus zei: "Voor de mensen is het onmogelijk, maar niet voor God, want voor God zijn alle dingen mogelijk" (Marcus 10:27).

Voor wie in rouw is

Misschien heb je recent iemand verloren die geloofde in Jezus Christus. Je mist hen verschrikkelijk. Het huis voelt leeg. Je wilt hen nog één keer zien, nog één keer horen.

Deze passage herinnert ons eraan dat dit niet voor altijd is. Er komt een dag waarop we elkaar weer zullen zien. En dan niet meer met de beperkingen van dit leven, geen ziekte, geen pijn, geen tranen meer.

"En God zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal er niet meer zijn; ook geen rouw, noch geschrei, noch moeite zal er meer zijn, want de eerste dingen zijn voorbijgegaan" (Openbaring 21:4).

Voor wie nog niet gelooft

Misschien ben je deze blog aan het lezen en geloof je nog niet in Jezus Christus. Misschien denk je: dit klinkt allemaal mooi, maar is het wel echt? Kunnen doden echt opstaan?

De opstanding van deze heiligen was een bewijs voor de mensen in Jeruzalem. Ze konden het met eigen ogen zien. Maar wij, die het niet zelf gezien hebben, worden uitgenodigd om te geloven op basis van het getuigenis van hen die het wel zagen.

Jezus Christus zei tegen Thomas: "Omdat u Mij gezien hebt, Thomas, hebt u geloofd. Zalig zijn zij die niet gezien hebben en toch geloofd hebben" (Johannes 20:29).

De harmonie van de Bijbel

Sommige mensen denken dat Mattheüs 27:52-53 in strijd is met andere delen van de Bijbel. Maar als we goed kijken, zien we dat alles in harmonie is:

De eerste opstanding

Jezus Christus wordt "de eersteling van hen die ontslapen zijn" genoemd (1 Korinthiërs 15:20). Hoe kan dit als er ook andere heiligen opstonden?

Het antwoord is dat Jezus Christus als eerste opstond tot eeuwig leven. Zijn opstanding was definitief, Hij zou nooit meer sterven. De heiligen in Mattheüs 27 waren misschien tijdelijk opgewekt, net als Lazarus, om te getuigen van Jezus' macht.

"Want wetende dat Christus, opgewekt uit de doden, niet meer sterft, de dood over Hem niet meer heerst" (Romeinen 6:9).

Het tijdstip van de opstanding

Sommigen vragen: waarom werden de graven geopend op vrijdag maar kwamen de heiligen er pas uit op zondag? Dit laat zien dat hun opstanding afhankelijk was van Jezus' opstanding.

Denk aan een sleutel en een slot. De graven werden geopend (het slot werd verbroken) toen Jezus stierf op woensdag. Maar de deur ging pas open (de heiligen kwamen eruit) nadat Jezus opstond, drie dagen en drie nachten later.

Jezus moest eerst opstaan, want Hij is de bron van alle opstanding. "Want omdat door een mens de dood is, is ook door een Mens de opstanding van de doden" (1 Korinthiërs 15:21).

De volgorde van gebeurtenissen

De Bijbel is heel precies in de volgorde:

Jezus sterft (woensdag, voor de grote sabbat van het Feest van Ongezuurde Broden)
De graven worden geopend (woensdag)
Drie dagen en drie nachten in het graf (Mattheüs 12:40)
Jezus staat op (waarschijnlijk bij zonsondergang op zaterdag)
De heiligen komen uit de graven (na Jezus' opstanding)
Ze verschijnen aan velen in Jeruzalem

Dit laat zien dat Mattheüs heel zorgvuldig de gebeurtenissen vastlegde. Hij wilde niet dat we zouden denken dat de heiligen opstonden vóór Jezus Christus. Ook moeten we oppassen voor de traditionele maar onjuiste leer dat Jezus Christus op vrijdag stierf en zondag opstond, dit klopt niet met Zijn eigen woorden over "drie dagen en drie nachten".

Veelgestelde vragen

Vraag: Waarom zwijgen de andere evangeliën hierover?

Elk evangelie heeft zijn eigen doel en nadruk. Mattheüs wilde de Joden laten zien dat Jezus Christus de Messias was, en dit wonder was een belangrijk bewijs daarvan. De andere evangelieschrijvers kozen ervoor om hun aandacht op andere aspecten te richten.

Stel je voor dat vier journalisten verslag doen van een grote gebeurtenis. De ene schrijft over de politieke gevolgen, de ander over de menselijke verhalen, de derde over de economische impact, en de vierde over de religieuze betekenis. Ze spreken elkaar niet tegen, ze belichten verschillende kanten van hetzelfde verhaal.

Vraag: Hoe konden mensen hen herkennen als ze al jaren dood waren?

Dit is een goede vraag. Misschien waren het mensen die nog niet zo lang geleden gestorven waren. Of misschien gaf God een speciale openbaring zodat mensen wisten wie ze waren.

We weten dat bij Jezus' verheerlijking op de berg de discipelen Mozes en Elia herkenden, ook al hadden ze hen nooit ontmoet: "En zie, aan hen verschenen Mozes en Elia, die met Hem in gesprek waren" (Mattheüs 17:3).

Vraag: Als de dood wordt overwonnen, waarom sterven gelovigen dan nog steeds?

De dood is definitief overwonnen, maar we leven nog in de tijd tussen Jezus' eerste en tweede komst. Paulus noemt de dood "de laatste vijand" die vernietigd zal worden (1 Korinthiërs 15:26).

Stel je voor dat een oorlog is gewonnen, maar er zijn nog enkele gebieden die moeten worden bevrijd. De overwinning is behaald, maar de gevolgen worden nog steeds uitgewerkt. Zo is het met Jezus' overwinning op de dood.

Vraag: Gaan gelovigen nu direct naar de hemel als ze sterven?

Nee, dit is een veelgemaakte misvatting. De Bijbel leert dat gelovigen die sterven ontslapen en moeten wachten tot de wederkomst van Christus. Dan pas zullen ze opstaan.

"Want de Here Zelf zal met een geroep, met de stem van een aartsengel en met de bazuin Gods neerdalen van de hemel, en de doden in Christus zullen eerst opstaan" (1 Thessalonicenzen 4:16).

Let op: de doden moeten wachten op het geluid van de bazuin. Dan pas staan ze op. Dit is geen directe overgang naar de hemel bij sterven.

Jezus Christus spreekt over het oordeel waarbij de schapen van de bokken gescheiden worden: "En voor Hem zullen al de volken verzameld worden, en Hij zal hen van elkaar scheiden, zoals de herder de schapen van de bokken scheidt" (Mattheüs 25:32).

Dit oordeel gebeurt bij Christus' wederkomst, niet direct bij iemands dood. De doden rusten in hun graven totdat de bazuin klinkt en zij opstaan om voor de troon van God te verschijnen.

Daniël schrijft: "En velen van hen die slapen in het stof der aarde, zullen ontwaken, dezen tot het eeuwige leven, en genen tot versmading en eeuwige afschuw" (Daniël 12:2).

Conclusie

Het verhaal van de opgewekte heiligen in Mattheüs 27:52-53 is een van de meest mysterieuze passages in de Bijbel. We weten niet wie deze mensen precies waren, en we weten niet wat er uiteindelijk met hen gebeurde. Maar misschien is dat ook niet het belangrijkste.

Wat we wel weten is dat dit een krachtig teken was van Jezus' overwinning op de dood. Het liet zien dat Hij macht heeft over het graf. Het was een voorproefje van de grote opstanding die nog komt.

Voor ons vandaag, hier in Nederland, geeft dit hoop. We hoeven niet bang te zijn voor de dood. We hoeven niet te rouwen als mensen zonder hoop. We weten dat Jezus Christus de dood heeft overwonnen, en wie in Hem gelooft, zal ook opstaan.

De vraag is niet of God dit kon doen. De vraag is: geloof jij het? Vertrouw jij erop dat Jezus Christus ook jou zal opwekken?

"Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft" (Johannes 3:16).

Als je nog vragen hebt over dit onderwerp, of als je wilt praten over wat het betekent om in Jezus Christus te geloven, moedig ik je aan om contact op te nemen met een plaatselijke gemeente. Bij De Waarheid Gods staan we altijd klaar om samen met je de Bijbel te bestuderen en te zoeken naar antwoorden.

De dood is niet het einde. Het is het begin van iets veel groters. En dat alles dankzij Jezus Christus, die de graven heeft geopend en de dood heeft overwonnen.

"Dood, waar is uw prikkel? Graf, waar is uw overwinning?" (1 Korinthiërs 15:55)

Nadere studie:

Voor wie meer wil leren over dit onderwerp, zijn hier enkele gerelateerde passages: